மருமகன்

Tamil

Etymology

From மரு (maru, “in-law”) +‎ மகன் (makaṉ, “son”). Cognate Kannada ಮೊಮ್ಮಗ (mommaga), Malayalam മരുമകൻ (marumakaṉ).

Pronunciation

• IPA^(key): /mɐɾʊmɐɡɐn/

• IPA^(key): /mɐɾʊmɐhɐn/

• Audio:

  (file)

Noun

மருமகன் • (marumakaṉ)

1. son-in-law

   Coordinate term: மருமகள் (marumakaḷ)

Declension

Declension of மருமகன் (marumakaṉ)
	Singular	Plural
Nominative	மருமகன் marumakaṉ	மருமகன்கள் marumakaṉkaḷ
Vocative	மருமகனே marumakaṉē	மருமகன்களே marumakaṉkaḷē
Accusative	மருமகனை marumakaṉai	மருமகன்களை marumakaṉkaḷai
Dative	மருமகனுக்கு marumakaṉukku	மருமகன்களுக்கு marumakaṉkaḷukku
Genitive	மருமகனுடைய marumakaṉuṭaiya	மருமகன்களுடைய marumakaṉkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	மருமகன் marumakaṉ	மருமகன்கள் marumakaṉkaḷ
Vocative	மருமகனே marumakaṉē	மருமகன்களே marumakaṉkaḷē
Accusative	மருமகனை marumakaṉai	மருமகன்களை marumakaṉkaḷai
Dative	மருமகனுக்கு marumakaṉukku	மருமகன்களுக்கு marumakaṉkaḷukku
Benefactive	மருமகனுக்காக marumakaṉukkāka	மருமகன்களுக்காக marumakaṉkaḷukkāka
Genitive 1	மருமகனுடைய marumakaṉuṭaiya	மருமகன்களுடைய marumakaṉkaḷuṭaiya
Genitive 2	மருமகனின் marumakaṉiṉ	மருமகன்களின் marumakaṉkaḷiṉ
Locative 1	மருமகனில் marumakaṉil	மருமகன்களில் marumakaṉkaḷil
Locative 2	மருமகனிடம் marumakaṉiṭam	மருமகன்களிடம் marumakaṉkaḷiṭam
Sociative 1	மருமகனோடு marumakaṉōṭu	மருமகன்களோடு marumakaṉkaḷōṭu
Sociative 2	மருமகனுடன் marumakaṉuṭaṉ	மருமகன்களுடன் marumakaṉkaḷuṭaṉ
Instrumental	மருமகனால் marumakaṉāl	மருமகன்களால் marumakaṉkaḷāl
Ablative	மருமகனிலிருந்து marumakaṉiliruntu	மருமகன்களிலிருந்து marumakaṉkaḷiliruntu

Descendants

• → Sinhalese: මුනුබුරු (munuburu)

References

• University of Madras (1924–1936) “மருமகன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press