மணி

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Irula

[edit]

Etymology

[edit]

Unknown. No known cognates.

Pronunciation

[edit]

IPA(key): /məɳi/

Verb

[edit]

மணி (maṇi)

  1. speak

References

[edit]
  • Gerard F. Diffloth (1968) The Irula Language, a close relative to Tamil[1], University of California, Los Angeles, page 18

Tamil

[edit]
கோயில் மணி
பலரக மணிகள்

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit मणि (maṇi, jewel, gem, pearl). Cognate with Malayalam മണി (maṇi), Kannada ಮಣಿ (maṇi), and Telugu మణి (maṇi).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

மணி (maṇi)

  1. hour, o'clock
    இப்போது நேரம் காலை பத்து மணி.
    ippōtu nēram kālai pattu maṇi.
    It is now ten o'clock in the morning.
  2. bell, gong
  3. gem, precious stone

Declension

[edit]
i-stem declension of மணி (maṇi)
Singular Plural
Nominative மணி
maṇi
மணிகள்
maṇikaḷ
Vocative மணியே
maṇiyē
மணிகளே
maṇikaḷē
Accusative மணியை
maṇiyai
மணிகளை
maṇikaḷai
Dative மணிக்கு
maṇikku
மணிகளுக்கு
maṇikaḷukku
Genitive மணியுடைய
maṇiyuṭaiya
மணிகளுடைய
maṇikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative மணி
maṇi
மணிகள்
maṇikaḷ
Vocative மணியே
maṇiyē
மணிகளே
maṇikaḷē
Accusative மணியை
maṇiyai
மணிகளை
maṇikaḷai
Dative மணிக்கு
maṇikku
மணிகளுக்கு
maṇikaḷukku
Benefactive மணிக்காக
maṇikkāka
மணிகளுக்காக
maṇikaḷukkāka
Genitive 1 மணியுடைய
maṇiyuṭaiya
மணிகளுடைய
maṇikaḷuṭaiya
Genitive 2 மணியின்
maṇiyiṉ
மணிகளின்
maṇikaḷiṉ
Locative 1 மணியில்
maṇiyil
மணிகளில்
maṇikaḷil
Locative 2 மணியிடம்
maṇiyiṭam
மணிகளிடம்
maṇikaḷiṭam
Sociative 1 மணியோடு
maṇiyōṭu
மணிகளோடு
maṇikaḷōṭu
Sociative 2 மணியுடன்
maṇiyuṭaṉ
மணிகளுடன்
maṇikaḷuṭaṉ
Instrumental மணியால்
maṇiyāl
மணிகளால்
maṇikaḷāl
Ablative மணியிலிருந்து
maṇiyiliruntu
மணிகளிலிருந்து
maṇikaḷiliruntu

References

[edit]