Jump to content

மகிமை

From Wiktionary, the free dictionary

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

Probably borrowed from Sanskrit महिमा (mahimā).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /mɐhɪmɐɪ̯/
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

மகிமை (makimai)

  1. greatness, glory, splendor, grandeur, majesty
    Synonyms: பெருமை (perumai), வல்லமை (vallamai), மாட்சிமை (māṭcimai), மகத்துவம் (makattuvam)
  2. honor, dignity, respectability
    Synonyms: கண்ணியம் (kaṇṇiyam), கௌரவம் (kauravam), மதிப்பு (matippu), மரியாதை (mariyātai)

Declension

[edit]
ai-stem declension of மகிமை (makimai)
Singular Plural
Nominative மகிமை
makimai
மகிமைகள்
makimaikaḷ
Vocative மகிமையே
makimaiyē
மகிமைகளே
makimaikaḷē
Accusative மகிமையை
makimaiyai
மகிமைகளை
makimaikaḷai
Dative மகிமைக்கு
makimaikku
மகிமைகளுக்கு
makimaikaḷukku
Genitive மகிமையுடைய
makimaiyuṭaiya
மகிமைகளுடைய
makimaikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative மகிமை
makimai
மகிமைகள்
makimaikaḷ
Vocative மகிமையே
makimaiyē
மகிமைகளே
makimaikaḷē
Accusative மகிமையை
makimaiyai
மகிமைகளை
makimaikaḷai
Dative மகிமைக்கு
makimaikku
மகிமைகளுக்கு
makimaikaḷukku
Benefactive மகிமைக்காக
makimaikkāka
மகிமைகளுக்காக
makimaikaḷukkāka
Genitive 1 மகிமையுடைய
makimaiyuṭaiya
மகிமைகளுடைய
makimaikaḷuṭaiya
Genitive 2 மகிமையின்
makimaiyiṉ
மகிமைகளின்
makimaikaḷiṉ
Locative 1 மகிமையில்
makimaiyil
மகிமைகளில்
makimaikaḷil
Locative 2 மகிமையிடம்
makimaiyiṭam
மகிமைகளிடம்
makimaikaḷiṭam
Sociative 1 மகிமையோடு
makimaiyōṭu
மகிமைகளோடு
makimaikaḷōṭu
Sociative 2 மகிமையுடன்
makimaiyuṭaṉ
மகிமைகளுடன்
makimaikaḷuṭaṉ
Instrumental மகிமையால்
makimaiyāl
மகிமைகளால்
makimaikaḷāl
Ablative மகிமையிலிருந்து
makimaiyiliruntu
மகிமைகளிலிருந்து
makimaikaḷiliruntu

References

[edit]