Jump to content

பேன்

From Wiktionary, the free dictionary

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Dravidian *pēn.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

பேன் (pēṉ)

  1. louse

Declension

[edit]
Declension of பேன் (pēṉ)
Singular Plural
Nominative பேன்
pēṉ
பேன்கள்
pēṉkaḷ
Vocative பேனே
pēṉē
பேன்களே
pēṉkaḷē
Accusative பேனை
pēṉai
பேன்களை
pēṉkaḷai
Dative பேனுக்கு
pēṉukku
பேன்களுக்கு
pēṉkaḷukku
Genitive பேனுடைய
pēṉuṭaiya
பேன்களுடைய
pēṉkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative பேன்
pēṉ
பேன்கள்
pēṉkaḷ
Vocative பேனே
pēṉē
பேன்களே
pēṉkaḷē
Accusative பேனை
pēṉai
பேன்களை
pēṉkaḷai
Dative பேனுக்கு
pēṉukku
பேன்களுக்கு
pēṉkaḷukku
Benefactive பேனுக்காக
pēṉukkāka
பேன்களுக்காக
pēṉkaḷukkāka
Genitive 1 பேனுடைய
pēṉuṭaiya
பேன்களுடைய
pēṉkaḷuṭaiya
Genitive 2 பேனின்
pēṉiṉ
பேன்களின்
pēṉkaḷiṉ
Locative 1 பேனில்
pēṉil
பேன்களில்
pēṉkaḷil
Locative 2 பேனிடம்
pēṉiṭam
பேன்களிடம்
pēṉkaḷiṭam
Sociative 1 பேனோடு
pēṉōṭu
பேன்களோடு
pēṉkaḷōṭu
Sociative 2 பேனுடன்
pēṉuṭaṉ
பேன்களுடன்
pēṉkaḷuṭaṉ
Instrumental பேனால்
pēṉāl
பேன்களால்
pēṉkaḷāl
Ablative பேனிலிருந்து
pēṉiliruntu
பேன்களிலிருந்து
pēṉkaḷiliruntu