பென்யமீன்

Tamil

Etymology

From Late Latin Benjamin, from Ancient Greek Βενιαμίν (Beniamín), from Biblical Hebrew בִּנְיָמִין (binyamīn, literally “son of the right/south or son of days”).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɛnjɐmiːn/

Proper noun

பென்யமீன் • (peṉyamīṉ)

1. (biblical) Benjamin

Declension

ṉ-stem declension of பென்யமீன் (peṉyamīṉ) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	பென்யமீன் peṉyamīṉ	-
Vocative	பென்யமீனே peṉyamīṉē	-
Accusative	பென்யமீனை peṉyamīṉai	-
Dative	பென்யமீனுக்கு peṉyamīṉukku	-
Genitive	பென்யமீனுடைய peṉyamīṉuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	பென்யமீன் peṉyamīṉ	-
Vocative	பென்யமீனே peṉyamīṉē	-
Accusative	பென்யமீனை peṉyamīṉai	-
Dative	பென்யமீனுக்கு peṉyamīṉukku	-
Benefactive	பென்யமீனுக்காக peṉyamīṉukkāka	-
Genitive 1	பென்யமீனுடைய peṉyamīṉuṭaiya	-
Genitive 2	பென்யமீனின் peṉyamīṉiṉ	-
Locative 1	பென்யமீனில் peṉyamīṉil	-
Locative 2	பென்யமீனிடம் peṉyamīṉiṭam	-
Sociative 1	பென்யமீனோடு peṉyamīṉōṭu	-
Sociative 2	பென்யமீனுடன் peṉyamīṉuṭaṉ	-
Instrumental	பென்யமீனால் peṉyamīṉāl	-
Ablative	பென்யமீனிலிருந்து peṉyamīṉiliruntu	-