பிரபாகரன்

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit प्रभाकर (prabhākara).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): /pɪɾɐbaːɡɐɾɐn/
• IPA^(key): /pɾabaːkaɾan/, [pɾɐbaːkɐɾɐn]

Noun

பிரபாகரன் • (pirapākaraṉ) (literary, archaic)

1. the Sun

   Synonyms: ஞாயிறு (ñāyiṟu), வெய்யோன் (veyyōṉ), கதிரவன் (katiravaṉ), பகலோன் (pakalōṉ), பகலவன் (pakalavaṉ), சூரியன் (cūriyaṉ), ஆதவன் (ātavaṉ), ஆதித்தன் (ātittaṉ), பாஸ்கரன் (pāskaraṉ)

Proper noun

பிரபாகரன் • (pirapākaraṉ)

1. a male given name from Sanskrit

Declension

ṉ-stem declension of பிரபாகரன் (pirapākaraṉ) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	பிரபாகரன் pirapākaraṉ	-
Vocative	பிரபாகரனே pirapākaraṉē	-
Accusative	பிரபாகரனை pirapākaraṉai	-
Dative	பிரபாகரனுக்கு pirapākaraṉukku	-
Genitive	பிரபாகரனுடைய pirapākaraṉuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	பிரபாகரன் pirapākaraṉ	-
Vocative	பிரபாகரனே pirapākaraṉē	-
Accusative	பிரபாகரனை pirapākaraṉai	-
Dative	பிரபாகரனுக்கு pirapākaraṉukku	-
Benefactive	பிரபாகரனுக்காக pirapākaraṉukkāka	-
Genitive 1	பிரபாகரனுடைய pirapākaraṉuṭaiya	-
Genitive 2	பிரபாகரனின் pirapākaraṉiṉ	-
Locative 1	பிரபாகரனில் pirapākaraṉil	-
Locative 2	பிரபாகரனிடம் pirapākaraṉiṭam	-
Sociative 1	பிரபாகரனோடு pirapākaraṉōṭu	-
Sociative 2	பிரபாகரனுடன் pirapākaraṉuṭaṉ	-
Instrumental	பிரபாகரனால் pirapākaraṉāl	-
Ablative	பிரபாகரனிலிருந்து pirapākaraṉiliruntu	-

References

• Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “பிரபாகரன்”, in Digital Dictionaries of South Asia