பத்திரன்

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit भद्र (bhadrá).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɐt̪ːɪɾɐn/

Noun

பத்திரன் • (pattiraṉ)

1. (Hinduism) Shiva
2. a devotee

Declension

ṉ-stem declension of பத்திரன் (pattiraṉ)
	Singular	Plural
Nominative	பத்திரன் pattiraṉ	பத்திரர்கள் pattirarkaḷ
Vocative	பத்திரனே pattiraṉē	பத்திரர்களே pattirarkaḷē
Accusative	பத்திரனை pattiraṉai	பத்திரர்களை pattirarkaḷai
Dative	பத்திரனுக்கு pattiraṉukku	பத்திரர்களுக்கு pattirarkaḷukku
Genitive	பத்திரனுடைய pattiraṉuṭaiya	பத்திரர்களுடைய pattirarkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	பத்திரன் pattiraṉ	பத்திரர்கள் pattirarkaḷ
Vocative	பத்திரனே pattiraṉē	பத்திரர்களே pattirarkaḷē
Accusative	பத்திரனை pattiraṉai	பத்திரர்களை pattirarkaḷai
Dative	பத்திரனுக்கு pattiraṉukku	பத்திரர்களுக்கு pattirarkaḷukku
Benefactive	பத்திரனுக்காக pattiraṉukkāka	பத்திரர்களுக்காக pattirarkaḷukkāka
Genitive 1	பத்திரனுடைய pattiraṉuṭaiya	பத்திரர்களுடைய pattirarkaḷuṭaiya
Genitive 2	பத்திரனின் pattiraṉiṉ	பத்திரர்களின் pattirarkaḷiṉ
Locative 1	பத்திரனில் pattiraṉil	பத்திரர்களில் pattirarkaḷil
Locative 2	பத்திரனிடம் pattiraṉiṭam	பத்திரர்களிடம் pattirarkaḷiṭam
Sociative 1	பத்திரனோடு pattiraṉōṭu	பத்திரர்களோடு pattirarkaḷōṭu
Sociative 2	பத்திரனுடன் pattiraṉuṭaṉ	பத்திரர்களுடன் pattirarkaḷuṭaṉ
Instrumental	பத்திரனால் pattiraṉāl	பத்திரர்களால் pattirarkaḷāl
Ablative	பத்திரனிலிருந்து pattiraṉiliruntu	பத்திரர்களிலிருந்து pattirarkaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “பத்திரன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press