திரள்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

Cognate with Malayalam തിരൾ (tiraḷ).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /t̪ɪɾɐɭ/
  • Audio:(file)

Adjective

[edit]

திரள் (tiraḷ)

  1. many, abundant

Noun

[edit]

திரள் (tiraḷ)

  1. multitude, crowd
    Synonym: கூட்டம் (kūṭṭam)
  2. ball, globe, circle, sphere
    Synonyms: பந்து (pantu), பூகோளம் (pūkōḷam), வட்டம் (vaṭṭam), உருண்டை (uruṇṭai)

Declension

[edit]
ḷ-stem declension of திரள் (tiraḷ) (plural only)
Singular Plural
Nominative - திரள்
tiraḷ
Vocative - திரளே
tiraḷē
Accusative - திரளை
tiraḷai
Dative - திரளுக்கு
tiraḷukku
Genitive - திரளுடைய
tiraḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative - திரள்
tiraḷ
Vocative - திரளே
tiraḷē
Accusative - திரளை
tiraḷai
Dative - திரளுக்கு
tiraḷukku
Benefactive - திரளுக்காக
tiraḷukkāka
Genitive 1 - திரளுடைய
tiraḷuṭaiya
Genitive 2 - திரளின்
tiraḷiṉ
Locative 1 - திரளில்
tiraḷil
Locative 2 - திரளிடம்
tiraḷiṭam
Sociative 1 - திரளோடு
tiraḷōṭu
Sociative 2 - திரளுடன்
tiraḷuṭaṉ
Instrumental - திரளால்
tiraḷāl
Ablative - திரளிலிருந்து
tiraḷiliruntu

Verb

[edit]

திரள் (tiraḷ) (intransitive)

  1. to gather, come together
    Synonyms: கூடு (kūṭu), சேர் (cēr)

Conjugation

[edit]

See also

[edit]

References

[edit]