தம்பி

Tamil

Pronunciation

• IPA^(key): /t̪ɐmbɪ/, [t̪ɐmbi]

• Audio:

  (file)

Etymology 1

Borrowed from Sanskrit स्तम्भ् (stambh)

Verb

தம்பி • (tampi)

1. (intransitive) to become immovable, stiff, stunned
2. (transitive) to stop, check, suspend, restrain, counteract

Conjugation

Conjugation of தம்பி (tampi)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	தம்பிக்கிறேன் tampikkiṟēṉ	தம்பிக்கிறாய் tampikkiṟāy	தம்பிக்கிறான் tampikkiṟāṉ	தம்பிக்கிறாள் tampikkiṟāḷ	தம்பிக்கிறார் tampikkiṟār	தம்பிக்கிறது tampikkiṟatu
past	தம்பித்தேன் tampittēṉ	தம்பித்தாய் tampittāy	தம்பித்தான் tampittāṉ	தம்பித்தாள் tampittāḷ	தம்பித்தார் tampittār	தம்பித்தது tampittatu
future	தம்பிப்பேன் tampippēṉ	தம்பிப்பாய் tampippāy	தம்பிப்பான் tampippāṉ	தம்பிப்பாள் tampippāḷ	தம்பிப்பார் tampippār	தம்பிக்கும் tampikkum
future negative	தம்பிக்கமாட்டேன் tampikkamāṭṭēṉ	தம்பிக்கமாட்டாய் tampikkamāṭṭāy	தம்பிக்கமாட்டான் tampikkamāṭṭāṉ	தம்பிக்கமாட்டாள் tampikkamāṭṭāḷ	தம்பிக்கமாட்டார் tampikkamāṭṭār	தம்பிக்காது tampikkātu
negative	தம்பிக்கவில்லை tampikkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	தம்பிக்கிறோம் tampikkiṟōm	தம்பிக்கிறீர்கள் tampikkiṟīrkaḷ	தம்பிக்கிறார்கள் tampikkiṟārkaḷ		தம்பிக்கின்றன tampikkiṉṟaṉa
past	தம்பித்தோம் tampittōm	தம்பித்தீர்கள் tampittīrkaḷ	தம்பித்தார்கள் tampittārkaḷ		தம்பித்தன tampittaṉa
future	தம்பிப்போம் tampippōm	தம்பிப்பீர்கள் tampippīrkaḷ	தம்பிப்பார்கள் tampippārkaḷ		தம்பிப்பன tampippaṉa
future negative	தம்பிக்கமாட்டோம் tampikkamāṭṭōm	தம்பிக்கமாட்டீர்கள் tampikkamāṭṭīrkaḷ	தம்பிக்கமாட்டார்கள் tampikkamāṭṭārkaḷ		தம்பிக்கா tampikkā
negative	தம்பிக்கவில்லை tampikkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	தம்பி tampi			தம்பியுங்கள் tampiyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	தம்பிக்காதே tampikkātē			தம்பிக்காதீர்கள் tampikkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of தம்பித்துவிடு (tampittuviṭu)		past of தம்பித்துவிட்டிரு (tampittuviṭṭiru)		future of தம்பித்துவிடு (tampittuviṭu)
progressive	தம்பித்துக்கொண்டிரு tampittukkoṇṭiru
effective	தம்பிக்கப்படு tampikkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	தம்பிக்க tampikka			தம்பிக்காமல் இருக்க tampikkāmal irukka
potential	தம்பிக்கலாம் tampikkalām			தம்பிக்காமல் இருக்கலாம் tampikkāmal irukkalām
cohortative	தம்பிக்கட்டும் tampikkaṭṭum			தம்பிக்காமல் இருக்கட்டும் tampikkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	தம்பிப்பதால் tampippatāl			தம்பிக்காத்தால் tampikkāttāl
conditional	தம்பித்தால் tampittāl			தம்பிக்காவிட்டால் tampikkāviṭṭāl
adverbial participle	தம்பித்து tampittu			தம்பிக்காமல் tampikkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	தம்பிக்கிற tampikkiṟa	தம்பித்த tampitta	தம்பிக்கும் tampikkum	தம்பிக்காத tampikkāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	தம்பிக்கிறவன் tampikkiṟavaṉ	தம்பிக்கிறவள் tampikkiṟavaḷ	தம்பிக்கிறவர் tampikkiṟavar	தம்பிக்கிறது tampikkiṟatu	தம்பிக்கிறவர்கள் tampikkiṟavarkaḷ	தம்பிக்கிறவை tampikkiṟavai
past	தம்பித்தவன் tampittavaṉ	தம்பித்தவள் tampittavaḷ	தம்பித்தவர் tampittavar	தம்பித்தது tampittatu	தம்பித்தவர்கள் tampittavarkaḷ	தம்பித்தவை tampittavai
future	தம்பிப்பவன் tampippavaṉ	தம்பிப்பவள் tampippavaḷ	தம்பிப்பவர் tampippavar	தம்பிப்பது tampippatu	தம்பிப்பவர்கள் tampippavarkaḷ	தம்பிப்பவை tampippavai
negative	தம்பிக்காதவன் tampikkātavaṉ	தம்பிக்காதவள் tampikkātavaḷ	தம்பிக்காதவர் tampikkātavar	தம்பிக்காதது tampikkātatu	தம்பிக்காதவர்கள் tampikkātavarkaḷ	தம்பிக்காதவை tampikkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	தம்பிப்பது tampippatu		தம்பித்தல் tampittal		தம்பிக்கல் tampikkal

Etymology 2

Proto-Dravidian *tampV. Cognate with Telugu తంబు (tambu), Kannada ತಮ್ಮ (tamma), and Malayalam തമ്പി (tampi).

Noun

தம்பி • (tampi)

1. younger brother
2. term of endearment applied to a young male

Declension

i-stem declension of தம்பி (tampi)
	Singular	Plural
Nominative	தம்பி tampi	தம்பிகள் tampikaḷ
Vocative	தம்பியே tampiyē	தம்பிகளே tampikaḷē
Accusative	தம்பியை tampiyai	தம்பிகளை tampikaḷai
Dative	தம்பிக்கு tampikku	தம்பிகளுக்கு tampikaḷukku
Genitive	தம்பியுடைய tampiyuṭaiya	தம்பிகளுடைய tampikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	தம்பி tampi	தம்பிகள் tampikaḷ
Vocative	தம்பியே tampiyē	தம்பிகளே tampikaḷē
Accusative	தம்பியை tampiyai	தம்பிகளை tampikaḷai
Dative	தம்பிக்கு tampikku	தம்பிகளுக்கு tampikaḷukku
Benefactive	தம்பிக்காக tampikkāka	தம்பிகளுக்காக tampikaḷukkāka
Genitive 1	தம்பியுடைய tampiyuṭaiya	தம்பிகளுடைய tampikaḷuṭaiya
Genitive 2	தம்பியின் tampiyiṉ	தம்பிகளின் tampikaḷiṉ
Locative 1	தம்பியில் tampiyil	தம்பிகளில் tampikaḷil
Locative 2	தம்பியிடம் tampiyiṭam	தம்பிகளிடம் tampikaḷiṭam
Sociative 1	தம்பியோடு tampiyōṭu	தம்பிகளோடு tampikaḷōṭu
Sociative 2	தம்பியுடன் tampiyuṭaṉ	தம்பிகளுடன் tampikaḷuṭaṉ
Instrumental	தம்பியால் tampiyāl	தம்பிகளால் tampikaḷāl
Ablative	தம்பியிலிருந்து tampiyiliruntu	தம்பிகளிலிருந்து tampikaḷiliruntu

Descendants

• → Sinhalese: තම්බියා (tambiyā)

References

• University of Madras (1924–1936) “தம்பி”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press