தனித்தமிழ்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

தனி (taṉi) +‎ தமிழ் (tamiḻ).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /t̪ɐnɪt̪ːɐmɪɻ/

Proper noun

[edit]

தனித்தமிழ் (taṉittamiḻ)

  1. pure Tamil

Declension

[edit]
Declension of தனித்தமிழ் (taṉittamiḻ) (singular only)
Singular Plural
Nominative தனித்தமிழ்
taṉittamiḻ
-
Vocative தனித்தமிழே
taṉittamiḻē
-
Accusative தனித்தமிழை
taṉittamiḻai
-
Dative தனித்தமிழுக்கு
taṉittamiḻukku
-
Genitive தனித்தமிழுடைய
taṉittamiḻuṭaiya
-
Singular Plural
Nominative தனித்தமிழ்
taṉittamiḻ
-
Vocative தனித்தமிழே
taṉittamiḻē
-
Accusative தனித்தமிழை
taṉittamiḻai
-
Dative தனித்தமிழுக்கு
taṉittamiḻukku
-
Benefactive தனித்தமிழுக்காக
taṉittamiḻukkāka
-
Genitive 1 தனித்தமிழுடைய
taṉittamiḻuṭaiya
-
Genitive 2 தனித்தமிழின்
taṉittamiḻiṉ
-
Locative 1 தனித்தமிழில்
taṉittamiḻil
-
Locative 2 தனித்தமிழிடம்
taṉittamiḻiṭam
-
Sociative 1 தனித்தமிழோடு
taṉittamiḻōṭu
-
Sociative 2 தனித்தமிழுடன்
taṉittamiḻuṭaṉ
-
Instrumental தனித்தமிழால்
taṉittamiḻāl
-
Ablative தனித்தமிழிலிருந்து
taṉittamiḻiliruntu
-


References

[edit]