தடுமாற்றம்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

From தடுமாறு (taṭumāṟu).

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)
  • IPA(key): /t̪ɐɖʊmaːrːɐm/, [t̪ɐɖʊmaːtrɐm]

Noun

[edit]

தடுமாற்றம் (taṭumāṟṟam)

  1. disorder, derangement, inconsistency (as in speech)
    சொற்றடு மாற்றத் தொடர்ச்சியை விட்டு
    coṟṟaṭu māṟṟat toṭarcciyai viṭṭu
    (please add an English translation of this usage example)
  2. tottering, unsteadiness, stumbling, staggering, slipping
    Synonym: தள்ளாடுகை (taḷḷāṭukai)
  3. perplexity, confusion, bewilderment, mental disorder
    Synonym: மனக்கலக்கம் (maṉakkalakkam)
    தடுமாற்றம் போஒந் துணை யறிவா ரில்
    taṭumāṟṟam pō’on tuṇai yaṟivā ril
    (please add an English translation of this usage example)
  4. doubt, hesitation
    Synonym: சந்தேகம் (cantēkam)
  5. mistake; proneness to mistake
    Synonym: தவறு (tavaṟu)

References

[edit]