கல்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kɐl/
  • Audio:(file)

Etymology 1

[edit]

Inherited from Proto-Dravidian *kal. Cognate with Brahui خَل (xal), Malayalam കല്ല് (kallŭ), Kannada ಕಲ್ಲು (kallu), Telugu కలు (kalu).

Noun

[edit]

கல் (kal) (plural கற்கள்)

  1. stone (substance)
  2. boulder, crag
  3. rock, hill, mountain
Declension
[edit]
l-stem declension of கல் (kal)
Singular Plural
Nominative கல்
kal
கற்கள்
kaṟkaḷ
Vocative கல்லே
kallē
கற்களே
kaṟkaḷē
Accusative கல்லை
kallai
கற்களை
kaṟkaḷai
Dative கல்லுக்கு
kallukku
கற்களுக்கு
kaṟkaḷukku
Genitive கல்லுடைய
kalluṭaiya
கற்களுடைய
kaṟkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative கல்
kal
கற்கள்
kaṟkaḷ
Vocative கல்லே
kallē
கற்களே
kaṟkaḷē
Accusative கல்லை
kallai
கற்களை
kaṟkaḷai
Dative கல்லுக்கு
kallukku
கற்களுக்கு
kaṟkaḷukku
Benefactive கல்லுக்காக
kallukkāka
கற்களுக்காக
kaṟkaḷukkāka
Genitive 1 கல்லுடைய
kalluṭaiya
கற்களுடைய
kaṟkaḷuṭaiya
Genitive 2 கல்லின்
kalliṉ
கற்களின்
kaṟkaḷiṉ
Locative 1 கல்லில்
kallil
கற்களில்
kaṟkaḷil
Locative 2 கல்லிடம்
kalliṭam
கற்களிடம்
kaṟkaḷiṭam
Sociative 1 கல்லோடு
kallōṭu
கற்களோடு
kaṟkaḷōṭu
Sociative 2 கல்லுடன்
kalluṭaṉ
கற்களுடன்
kaṟkaḷuṭaṉ
Instrumental கல்லால்
kallāl
கற்களால்
kaṟkaḷāl
Ablative கல்லிலிருந்து
kalliliruntu
கற்களிலிருந்து
kaṟkaḷiliruntu

Etymology 2

[edit]

Inherited from Proto-Dravidian *kal- (to learn). Cognate with Malayalam കൽക്കുക (kalkkuka).

Verb

[edit]

கல் (kal)

  1. to learn, study
Conjugation
[edit]
Derived terms
[edit]

References

[edit]
  • Johann Philipp Fabricius (1972) “கல்”, in Tamil and English Dictionary, Tranquebar: Evangelical Lutheran Mission Pub. House
  • University of Madras (1924–1936) “கல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press