கலங்கு

Tamil

Etymology

From Proto-Dravidian *kalanku. Cognate to Telugu కలగు (kalagu), Kannada ಕಲಂಕು (kalaṅku), Tulu ಕಲಂಕು (kalaṅku), and Malayalam കലങ്ങുക (kalaṅṅuka).

Pronunciation

• IPA^(key): /kɐlɐŋɡʊ/, [kɐlɐŋɡɯ]

Verb

கலங்கு • (kalaṅku) (intransitive)

1. to be stirred up, agitated, ruffled (as water)
2. to be confused, confounded
3. to be abashed, perplexed, embarrassed

   Synonym: மயங்கு (mayaṅku)

4. to fear; be intimidated; be cowed

   Synonym: அஞ்சு (añcu)

5. (Kongu) to be sad; grieve; experience sorrow
6. to fail

   Synonym: தவறு (tavaṟu)

Conjugation

Conjugation of கலங்கு (kalaṅku)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	கலங்குகிறேன் kalaṅkukiṟēṉ	கலங்குகிறாய் kalaṅkukiṟāy	கலங்குகிறான் kalaṅkukiṟāṉ	கலங்குகிறாள் kalaṅkukiṟāḷ	கலங்குகிறார் kalaṅkukiṟār	கலங்குகிறது kalaṅkukiṟatu
past	கலங்கினேன் kalaṅkiṉēṉ	கலங்கினாய் kalaṅkiṉāy	கலங்கினான் kalaṅkiṉāṉ	கலங்கினாள் kalaṅkiṉāḷ	கலங்கினார் kalaṅkiṉār	கலங்கினது kalaṅkiṉatu
future	கலங்குவேன் kalaṅkuvēṉ	கலங்குவாய் kalaṅkuvāy	கலங்குவான் kalaṅkuvāṉ	கலங்குவாள் kalaṅkuvāḷ	கலங்குவார் kalaṅkuvār	கலங்கும் kalaṅkum
future negative	கலங்கமாட்டேன் kalaṅkamāṭṭēṉ	கலங்கமாட்டாய் kalaṅkamāṭṭāy	கலங்கமாட்டான் kalaṅkamāṭṭāṉ	கலங்கமாட்டாள் kalaṅkamāṭṭāḷ	கலங்கமாட்டார் kalaṅkamāṭṭār	கலங்காது kalaṅkātu
negative	கலங்கவில்லை kalaṅkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	கலங்குகிறோம் kalaṅkukiṟōm	கலங்குகிறீர்கள் kalaṅkukiṟīrkaḷ	கலங்குகிறார்கள் kalaṅkukiṟārkaḷ		கலங்குகின்றன kalaṅkukiṉṟaṉa
past	கலங்கினோம் kalaṅkiṉōm	கலங்கினீர்கள் kalaṅkiṉīrkaḷ	கலங்கினார்கள் kalaṅkiṉārkaḷ		கலங்கினன kalaṅkiṉaṉa
future	கலங்குவோம் kalaṅkuvōm	கலங்குவீர்கள் kalaṅkuvīrkaḷ	கலங்குவார்கள் kalaṅkuvārkaḷ		கலங்குவன kalaṅkuvaṉa
future negative	கலங்கமாட்டோம் kalaṅkamāṭṭōm	கலங்கமாட்டீர்கள் kalaṅkamāṭṭīrkaḷ	கலங்கமாட்டார்கள் kalaṅkamāṭṭārkaḷ		கலங்கா kalaṅkā
negative	கலங்கவில்லை kalaṅkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	கலங்கு kalaṅku			கலங்குங்கள் kalaṅkuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	கலங்காதே kalaṅkātē			கலங்காதீர்கள் kalaṅkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of கலங்கிவிடு (kalaṅkiviṭu)		past of கலங்கிவிட்டிரு (kalaṅkiviṭṭiru)		future of கலங்கிவிடு (kalaṅkiviṭu)
progressive	கலங்கிக்கொண்டிரு kalaṅkikkoṇṭiru
effective	கலங்கப்படு kalaṅkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	கலங்க kalaṅka			கலங்காமல் இருக்க kalaṅkāmal irukka
potential	கலங்கலாம் kalaṅkalām			கலங்காமல் இருக்கலாம் kalaṅkāmal irukkalām
cohortative	கலங்கட்டும் kalaṅkaṭṭum			கலங்காமல் இருக்கட்டும் kalaṅkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	கலங்குவதால் kalaṅkuvatāl			கலங்காத்தால் kalaṅkāttāl
conditional	கலங்கினால் kalaṅkiṉāl			கலங்காவிட்டால் kalaṅkāviṭṭāl
adverbial participle	கலங்கி kalaṅki			கலங்காமல் kalaṅkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	கலங்குகிற kalaṅkukiṟa	கலங்கின kalaṅkiṉa	கலங்கும் kalaṅkum	கலங்காத kalaṅkāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	கலங்குகிறவன் kalaṅkukiṟavaṉ	கலங்குகிறவள் kalaṅkukiṟavaḷ	கலங்குகிறவர் kalaṅkukiṟavar	கலங்குகிறது kalaṅkukiṟatu	கலங்குகிறவர்கள் kalaṅkukiṟavarkaḷ	கலங்குகிறவை kalaṅkukiṟavai
past	கலங்கினவன் kalaṅkiṉavaṉ	கலங்கினவள் kalaṅkiṉavaḷ	கலங்கினவர் kalaṅkiṉavar	கலங்கினது kalaṅkiṉatu	கலங்கினவர்கள் kalaṅkiṉavarkaḷ	கலங்கினவை kalaṅkiṉavai
future	கலங்குபவன் kalaṅkupavaṉ	கலங்குபவள் kalaṅkupavaḷ	கலங்குபவர் kalaṅkupavar	கலங்குவது kalaṅkuvatu	கலங்குபவர்கள் kalaṅkupavarkaḷ	கலங்குபவை kalaṅkupavai
negative	கலங்காதவன் kalaṅkātavaṉ	கலங்காதவள் kalaṅkātavaḷ	கலங்காதவர் kalaṅkātavar	கலங்காதது kalaṅkātatu	கலங்காதவர்கள் kalaṅkātavarkaḷ	கலங்காதவை kalaṅkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	கலங்குவது kalaṅkuvatu		கலங்குதல் kalaṅkutal		கலங்கல் kalaṅkal

References

• University of Madras (1924–1936) “கலங்கு-தல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press