கத்து

Tamil

Etymology

Cognate with Kannada ಕತ್ತು (kattu).

Pronunciation

• IPA^(key): /kat̪ːɯ/

Verb

கத்து • (kattu)

1. to yell, shout, scream, make a loud noise

   Synonym: அலறு (alaṟu)

Conjugation

Conjugation of கத்து (kattu)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	கத்துகிறேன் kattukiṟēṉ	கத்துகிறாய் kattukiṟāy	கத்துகிறான் kattukiṟāṉ	கத்துகிறாள் kattukiṟāḷ	கத்துகிறார் kattukiṟār	கத்துகிறது kattukiṟatu
past	கத்தினேன் kattiṉēṉ	கத்தினாய் kattiṉāy	கத்தினான் kattiṉāṉ	கத்தினாள் kattiṉāḷ	கத்தினார் kattiṉār	கத்தினது kattiṉatu
future	கத்துவேன் kattuvēṉ	கத்துவாய் kattuvāy	கத்துவான் kattuvāṉ	கத்துவாள் kattuvāḷ	கத்துவார் kattuvār	கத்தும் kattum
future negative	கத்தமாட்டேன் kattamāṭṭēṉ	கத்தமாட்டாய் kattamāṭṭāy	கத்தமாட்டான் kattamāṭṭāṉ	கத்தமாட்டாள் kattamāṭṭāḷ	கத்தமாட்டார் kattamāṭṭār	கத்தாது kattātu
negative	கத்தவில்லை kattavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	கத்துகிறோம் kattukiṟōm	கத்துகிறீர்கள் kattukiṟīrkaḷ	கத்துகிறார்கள் kattukiṟārkaḷ		கத்துகின்றன kattukiṉṟaṉa
past	கத்தினோம் kattiṉōm	கத்தினீர்கள் kattiṉīrkaḷ	கத்தினார்கள் kattiṉārkaḷ		கத்தினன kattiṉaṉa
future	கத்துவோம் kattuvōm	கத்துவீர்கள் kattuvīrkaḷ	கத்துவார்கள் kattuvārkaḷ		கத்துவன kattuvaṉa
future negative	கத்தமாட்டோம் kattamāṭṭōm	கத்தமாட்டீர்கள் kattamāṭṭīrkaḷ	கத்தமாட்டார்கள் kattamāṭṭārkaḷ		கத்தா kattā
negative	கத்தவில்லை kattavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	கத்து kattu			கத்துங்கள் kattuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	கத்தாதே kattātē			கத்தாதீர்கள் kattātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of கத்திவிடு (kattiviṭu)		past of கத்திவிட்டிரு (kattiviṭṭiru)		future of கத்திவிடு (kattiviṭu)
progressive	கத்திக்கொண்டிரு kattikkoṇṭiru
effective	கத்தப்படு kattappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	கத்த katta			கத்தாமல் இருக்க kattāmal irukka
potential	கத்தலாம் kattalām			கத்தாமல் இருக்கலாம் kattāmal irukkalām
cohortative	கத்தட்டும் kattaṭṭum			கத்தாமல் இருக்கட்டும் kattāmal irukkaṭṭum
casual conditional	கத்துவதால் kattuvatāl			கத்தாத்தால் kattāttāl
conditional	கத்தினால் kattiṉāl			கத்தாவிட்டால் kattāviṭṭāl
adverbial participle	கத்தி katti			கத்தாமல் kattāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	கத்துகிற kattukiṟa	கத்தின kattiṉa	கத்தும் kattum	கத்தாத kattāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	கத்துகிறவன் kattukiṟavaṉ	கத்துகிறவள் kattukiṟavaḷ	கத்துகிறவர் kattukiṟavar	கத்துகிறது kattukiṟatu	கத்துகிறவர்கள் kattukiṟavarkaḷ	கத்துகிறவை kattukiṟavai
past	கத்தினவன் kattiṉavaṉ	கத்தினவள் kattiṉavaḷ	கத்தினவர் kattiṉavar	கத்தினது kattiṉatu	கத்தினவர்கள் kattiṉavarkaḷ	கத்தினவை kattiṉavai
future	கத்துபவன் kattupavaṉ	கத்துபவள் kattupavaḷ	கத்துபவர் kattupavar	கத்துவது kattuvatu	கத்துபவர்கள் kattupavarkaḷ	கத்துபவை kattupavai
negative	கத்தாதவன் kattātavaṉ	கத்தாதவள் kattātavaḷ	கத்தாதவர் kattātavar	கத்தாதது kattātatu	கத்தாதவர்கள் kattātavarkaḷ	கத்தாதவை kattātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	கத்துவது kattuvatu		கத்துதல் kattutal		கத்தல் kattal