Jump to content

எதிராளி

From Wiktionary, the free dictionary

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

From எதிர் (etir, against, opposite) +‎ -ஆள் (-āḷ, man, person). Cognate with Kannada ಎದುರಾಳಿ (edurāḷi) and Malayalam എതിരാളി (etirāḷi).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɛd̪ɪɾaːɭɪ/, [ɛd̪ɪɾaːɭi]

Noun

[edit]

எதிராளி (etirāḷi)

  1. enemy, adversary
    Synonyms: எதிரி (etiri), பகைவன் (pakaivaṉ), சத்துரு (catturu)
  2. defendant, accused
    Synonym: பிரதிவாதி (pirativāti)
  3. rival, competitor
    Synonym: போட்டியாளன் (pōṭṭiyāḷaṉ)

Declension

[edit]
i-stem declension of எதிராளி (etirāḷi)
Singular Plural
Nominative எதிராளி
etirāḷi
எதிராளிகள்
etirāḷikaḷ
Vocative எதிராளியே
etirāḷiyē
எதிராளிகளே
etirāḷikaḷē
Accusative எதிராளியை
etirāḷiyai
எதிராளிகளை
etirāḷikaḷai
Dative எதிராளிக்கு
etirāḷikku
எதிராளிகளுக்கு
etirāḷikaḷukku
Genitive எதிராளியுடைய
etirāḷiyuṭaiya
எதிராளிகளுடைய
etirāḷikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative எதிராளி
etirāḷi
எதிராளிகள்
etirāḷikaḷ
Vocative எதிராளியே
etirāḷiyē
எதிராளிகளே
etirāḷikaḷē
Accusative எதிராளியை
etirāḷiyai
எதிராளிகளை
etirāḷikaḷai
Dative எதிராளிக்கு
etirāḷikku
எதிராளிகளுக்கு
etirāḷikaḷukku
Benefactive எதிராளிக்காக
etirāḷikkāka
எதிராளிகளுக்காக
etirāḷikaḷukkāka
Genitive 1 எதிராளியுடைய
etirāḷiyuṭaiya
எதிராளிகளுடைய
etirāḷikaḷuṭaiya
Genitive 2 எதிராளியின்
etirāḷiyiṉ
எதிராளிகளின்
etirāḷikaḷiṉ
Locative 1 எதிராளியில்
etirāḷiyil
எதிராளிகளில்
etirāḷikaḷil
Locative 2 எதிராளியிடம்
etirāḷiyiṭam
எதிராளிகளிடம்
etirāḷikaḷiṭam
Sociative 1 எதிராளியோடு
etirāḷiyōṭu
எதிராளிகளோடு
etirāḷikaḷōṭu
Sociative 2 எதிராளியுடன்
etirāḷiyuṭaṉ
எதிராளிகளுடன்
etirāḷikaḷuṭaṉ
Instrumental எதிராளியால்
etirāḷiyāl
எதிராளிகளால்
etirāḷikaḷāl
Ablative எதிராளியிலிருந்து
etirāḷiyiliruntu
எதிராளிகளிலிருந்து
etirāḷikaḷiliruntu

References

[edit]