Jump to content

உவர்ப்பு

From Wiktionary, the free dictionary

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

Derived from Proto-Dravidian *cup. Cognate to Malayalam ഉവർപ്പ് (uvaṟppŭ).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ʊʋɐɾpːʊ/, [ʊʋɐɾpːɯ]

Noun

[edit]

உவர்ப்பு (uvarppu)

  1. saltishness
  2. astringency
  3. insult, contempt
  4. dislike, aversion

Declension

[edit]
u-stem declension of உவர்ப்பு (uvarppu)
Singular Plural
Nominative உவர்ப்பு
uvarppu
உவர்ப்புகள்
uvarppukaḷ
Vocative உவர்ப்பே
uvarppē
உவர்ப்புகளே
uvarppukaḷē
Accusative உவர்ப்பை
uvarppai
உவர்ப்புகளை
uvarppukaḷai
Dative உவர்ப்புக்கு
uvarppukku
உவர்ப்புகளுக்கு
uvarppukaḷukku
Genitive உவர்ப்புடைய
uvarppuṭaiya
உவர்ப்புகளுடைய
uvarppukaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative உவர்ப்பு
uvarppu
உவர்ப்புகள்
uvarppukaḷ
Vocative உவர்ப்பே
uvarppē
உவர்ப்புகளே
uvarppukaḷē
Accusative உவர்ப்பை
uvarppai
உவர்ப்புகளை
uvarppukaḷai
Dative உவர்ப்புக்கு
uvarppukku
உவர்ப்புகளுக்கு
uvarppukaḷukku
Benefactive உவர்ப்புக்காக
uvarppukkāka
உவர்ப்புகளுக்காக
uvarppukaḷukkāka
Genitive 1 உவர்ப்புடைய
uvarppuṭaiya
உவர்ப்புகளுடைய
uvarppukaḷuṭaiya
Genitive 2 உவர்ப்பின்
uvarppiṉ
உவர்ப்புகளின்
uvarppukaḷiṉ
Locative 1 உவர்ப்பில்
uvarppil
உவர்ப்புகளில்
uvarppukaḷil
Locative 2 உவர்ப்பிடம்
uvarppiṭam
உவர்ப்புகளிடம்
uvarppukaḷiṭam
Sociative 1 உவர்ப்போடு
uvarppōṭu
உவர்ப்புகளோடு
uvarppukaḷōṭu
Sociative 2 உவர்ப்புடன்
uvarppuṭaṉ
உவர்ப்புகளுடன்
uvarppukaḷuṭaṉ
Instrumental உவர்ப்பால்
uvarppāl
உவர்ப்புகளால்
uvarppukaḷāl
Ablative உவர்ப்பிலிருந்து
uvarppiliruntu
உவர்ப்புகளிலிருந்து
uvarppukaḷiliruntu

References

[edit]