உறங்கு

Tamil

Etymology

From Proto-Dravidian *oṯanku (“to sleep, recline”). Cognate with Malayalam ഉറങ്ങുക (uṟaṅṅuka), Old Kannada ಒಱಂಗು (oṟaṅgu).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʊrɐŋɡʊ/, [ʊrɐŋɡɯ]

Verb

உறங்கு • (uṟaṅku)

1. to sleep

   Synonyms: தூங்கு (tūṅku), துயில் (tuyil)

   உறக்கமின்றி தவிக்கின்றாள்.

   uṟakkamiṉṟi tavikkiṉṟāḷ.

   She suffers from sleeplessness.

Usage notes

உறங்கு (uṟaṅku) is the formal way of saying 'sleep' while தூங்கு (tūṅku) is the informal or more commonly used word for 'sleep.'

Conjugation

Conjugation of உறங்கு (uṟaṅku)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	உறங்குகிறேன் uṟaṅkukiṟēṉ	உறங்குகிறாய் uṟaṅkukiṟāy	உறங்குகிறான் uṟaṅkukiṟāṉ	உறங்குகிறாள் uṟaṅkukiṟāḷ	உறங்குகிறார் uṟaṅkukiṟār	உறங்குகிறது uṟaṅkukiṟatu
past	உறங்கினேன் uṟaṅkiṉēṉ	உறங்கினாய் uṟaṅkiṉāy	உறங்கினான் uṟaṅkiṉāṉ	உறங்கினாள் uṟaṅkiṉāḷ	உறங்கினார் uṟaṅkiṉār	உறங்கினது uṟaṅkiṉatu
future	உறங்குவேன் uṟaṅkuvēṉ	உறங்குவாய் uṟaṅkuvāy	உறங்குவான் uṟaṅkuvāṉ	உறங்குவாள் uṟaṅkuvāḷ	உறங்குவார் uṟaṅkuvār	உறங்கும் uṟaṅkum
future negative	உறங்கமாட்டேன் uṟaṅkamāṭṭēṉ	உறங்கமாட்டாய் uṟaṅkamāṭṭāy	உறங்கமாட்டான் uṟaṅkamāṭṭāṉ	உறங்கமாட்டாள் uṟaṅkamāṭṭāḷ	உறங்கமாட்டார் uṟaṅkamāṭṭār	உறங்காது uṟaṅkātu
negative	உறங்கவில்லை uṟaṅkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	உறங்குகிறோம் uṟaṅkukiṟōm	உறங்குகிறீர்கள் uṟaṅkukiṟīrkaḷ	உறங்குகிறார்கள் uṟaṅkukiṟārkaḷ		உறங்குகின்றன uṟaṅkukiṉṟaṉa
past	உறங்கினோம் uṟaṅkiṉōm	உறங்கினீர்கள் uṟaṅkiṉīrkaḷ	உறங்கினார்கள் uṟaṅkiṉārkaḷ		உறங்கினன uṟaṅkiṉaṉa
future	உறங்குவோம் uṟaṅkuvōm	உறங்குவீர்கள் uṟaṅkuvīrkaḷ	உறங்குவார்கள் uṟaṅkuvārkaḷ		உறங்குவன uṟaṅkuvaṉa
future negative	உறங்கமாட்டோம் uṟaṅkamāṭṭōm	உறங்கமாட்டீர்கள் uṟaṅkamāṭṭīrkaḷ	உறங்கமாட்டார்கள் uṟaṅkamāṭṭārkaḷ		உறங்கா uṟaṅkā
negative	உறங்கவில்லை uṟaṅkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	உறங்கு uṟaṅku			உறங்குங்கள் uṟaṅkuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	உறங்காதே uṟaṅkātē			உறங்காதீர்கள் uṟaṅkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of உறங்கிவிடு (uṟaṅkiviṭu)		past of உறங்கிவிட்டிரு (uṟaṅkiviṭṭiru)		future of உறங்கிவிடு (uṟaṅkiviṭu)
progressive	உறங்கிக்கொண்டிரு uṟaṅkikkoṇṭiru
effective	உறங்கப்படு uṟaṅkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	உறங்க uṟaṅka			உறங்காமல் இருக்க uṟaṅkāmal irukka
potential	உறங்கலாம் uṟaṅkalām			உறங்காமல் இருக்கலாம் uṟaṅkāmal irukkalām
cohortative	உறங்கட்டும் uṟaṅkaṭṭum			உறங்காமல் இருக்கட்டும் uṟaṅkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	உறங்குவதால் uṟaṅkuvatāl			உறங்காத்தால் uṟaṅkāttāl
conditional	உறங்கினால் uṟaṅkiṉāl			உறங்காவிட்டால் uṟaṅkāviṭṭāl
adverbial participle	உறங்கி uṟaṅki			உறங்காமல் uṟaṅkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	உறங்குகிற uṟaṅkukiṟa	உறங்கின uṟaṅkiṉa	உறங்கும் uṟaṅkum	உறங்காத uṟaṅkāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	உறங்குகிறவன் uṟaṅkukiṟavaṉ	உறங்குகிறவள் uṟaṅkukiṟavaḷ	உறங்குகிறவர் uṟaṅkukiṟavar	உறங்குகிறது uṟaṅkukiṟatu	உறங்குகிறவர்கள் uṟaṅkukiṟavarkaḷ	உறங்குகிறவை uṟaṅkukiṟavai
past	உறங்கினவன் uṟaṅkiṉavaṉ	உறங்கினவள் uṟaṅkiṉavaḷ	உறங்கினவர் uṟaṅkiṉavar	உறங்கினது uṟaṅkiṉatu	உறங்கினவர்கள் uṟaṅkiṉavarkaḷ	உறங்கினவை uṟaṅkiṉavai
future	உறங்குபவன் uṟaṅkupavaṉ	உறங்குபவள் uṟaṅkupavaḷ	உறங்குபவர் uṟaṅkupavar	உறங்குவது uṟaṅkuvatu	உறங்குபவர்கள் uṟaṅkupavarkaḷ	உறங்குபவை uṟaṅkupavai
negative	உறங்காதவன் uṟaṅkātavaṉ	உறங்காதவள் uṟaṅkātavaḷ	உறங்காதவர் uṟaṅkātavar	உறங்காதது uṟaṅkātatu	உறங்காதவர்கள் uṟaṅkātavarkaḷ	உறங்காதவை uṟaṅkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	உறங்குவது uṟaṅkuvatu		உறங்குதல் uṟaṅkutal		உறங்கல் uṟaṅkal

Derived terms

• உறக்கம் (uṟakkam)