ஈமான்

Tamil

Etymology

Borrowed from Classical Persian ایمان (īmān). Compare Hindi ईमान (īmān), Marathi इमान (imān), Bengali ঈমান (iman), and Punjabi ਇਮਾਨ (imān).

Pronunciation

• IPA^(key): /iːmaːn/

Noun

ஈமான் • (īmāṉ)

1. (Islam) faith, belief

   Synonym: கொள்கை (koḷkai)

Declension

Declension of ஈமான் (īmāṉ)
	Singular	Plural
Nominative	ஈமான் īmāṉ	ஈமான்கள் īmāṉkaḷ
Vocative	ஈமானே īmāṉē	ஈமான்களே īmāṉkaḷē
Accusative	ஈமானை īmāṉai	ஈமான்களை īmāṉkaḷai
Dative	ஈமானுக்கு īmāṉukku	ஈமான்களுக்கு īmāṉkaḷukku
Genitive	ஈமானுடைய īmāṉuṭaiya	ஈமான்களுடைய īmāṉkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	ஈமான் īmāṉ	ஈமான்கள் īmāṉkaḷ
Vocative	ஈமானே īmāṉē	ஈமான்களே īmāṉkaḷē
Accusative	ஈமானை īmāṉai	ஈமான்களை īmāṉkaḷai
Dative	ஈமானுக்கு īmāṉukku	ஈமான்களுக்கு īmāṉkaḷukku
Benefactive	ஈமானுக்காக īmāṉukkāka	ஈமான்களுக்காக īmāṉkaḷukkāka
Genitive 1	ஈமானுடைய īmāṉuṭaiya	ஈமான்களுடைய īmāṉkaḷuṭaiya
Genitive 2	ஈமானின் īmāṉiṉ	ஈமான்களின் īmāṉkaḷiṉ
Locative 1	ஈமானில் īmāṉil	ஈமான்களில் īmāṉkaḷil
Locative 2	ஈமானிடம் īmāṉiṭam	ஈமான்களிடம் īmāṉkaḷiṭam
Sociative 1	ஈமானோடு īmāṉōṭu	ஈமான்களோடு īmāṉkaḷōṭu
Sociative 2	ஈமானுடன் īmāṉuṭaṉ	ஈமான்களுடன் īmāṉkaḷuṭaṉ
Instrumental	ஈமானால் īmāṉāl	ஈமான்களால் īmāṉkaḷāl
Ablative	ஈமானிலிருந்து īmāṉiliruntu	ஈமான்களிலிருந்து īmāṉkaḷiliruntu

References

• Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “ஈமான்”, in Digital Dictionaries of South Asia