இறைவன்
Tamil
[edit]Etymology
[edit]Related to இறை (iṟai, “divine, ethereal”). Translates to 'he who is divine' or 'he who embodies everything.' Cognate with Telugu ఱేడు (ṟēḍu).
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Noun
[edit]இறைவன் • (iṟaivaṉ) (no plural form) (masculine)
Declension
[edit]| ṉ-stem declension of இறைவன் (iṟaivaṉ) (singular only) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | இறைவன் iṟaivaṉ |
- |
| Vocative | இறைவனே iṟaivaṉē |
- |
| Accusative | இறைவனை iṟaivaṉai |
- |
| Dative | இறைவனுக்கு iṟaivaṉukku |
- |
| Genitive | இறைவனுடைய iṟaivaṉuṭaiya |
- |
| Singular | Plural | |
| Nominative | இறைவன் iṟaivaṉ |
- |
| Vocative | இறைவனே iṟaivaṉē |
- |
| Accusative | இறைவனை iṟaivaṉai |
- |
| Dative | இறைவனுக்கு iṟaivaṉukku |
- |
| Benefactive | இறைவனுக்காக iṟaivaṉukkāka |
- |
| Genitive 1 | இறைவனுடைய iṟaivaṉuṭaiya |
- |
| Genitive 2 | இறைவனின் iṟaivaṉiṉ |
- |
| Locative 1 | இறைவனில் iṟaivaṉil |
- |
| Locative 2 | இறைவனிடம் iṟaivaṉiṭam |
- |
| Sociative 1 | இறைவனோடு iṟaivaṉōṭu |
- |
| Sociative 2 | இறைவனுடன் iṟaivaṉuṭaṉ |
- |
| Instrumental | இறைவனால் iṟaivaṉāl |
- |
| Ablative | இறைவனிலிருந்து iṟaivaṉiliruntu |
- |
Coordinate terms
[edit]References
[edit]- University of Madras (1924–1936) “இறைவன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press