Jump to content

இயல்பு

From Wiktionary, the free dictionary

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

From இயல் (iyal) +‎ -பு (-pu).

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)
  • IPA(key): /ɪjɐlbʊ/, [ɪjɐlbɯ]

Noun

[edit]

இயல்பு (iyalpu)

  1. nature, property, quality
  2. circumstances
  3. good conduct

Declension

[edit]
u-stem declension of இயல்பு (iyalpu)
Singular Plural
Nominative இயல்பு
iyalpu
இயல்புகள்
iyalpukaḷ
Vocative இயல்பே
iyalpē
இயல்புகளே
iyalpukaḷē
Accusative இயல்பை
iyalpai
இயல்புகளை
iyalpukaḷai
Dative இயல்புக்கு
iyalpukku
இயல்புகளுக்கு
iyalpukaḷukku
Genitive இயல்புடைய
iyalpuṭaiya
இயல்புகளுடைய
iyalpukaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative இயல்பு
iyalpu
இயல்புகள்
iyalpukaḷ
Vocative இயல்பே
iyalpē
இயல்புகளே
iyalpukaḷē
Accusative இயல்பை
iyalpai
இயல்புகளை
iyalpukaḷai
Dative இயல்புக்கு
iyalpukku
இயல்புகளுக்கு
iyalpukaḷukku
Benefactive இயல்புக்காக
iyalpukkāka
இயல்புகளுக்காக
iyalpukaḷukkāka
Genitive 1 இயல்புடைய
iyalpuṭaiya
இயல்புகளுடைய
iyalpukaḷuṭaiya
Genitive 2 இயல்பின்
iyalpiṉ
இயல்புகளின்
iyalpukaḷiṉ
Locative 1 இயல்பில்
iyalpil
இயல்புகளில்
iyalpukaḷil
Locative 2 இயல்பிடம்
iyalpiṭam
இயல்புகளிடம்
iyalpukaḷiṭam
Sociative 1 இயல்போடு
iyalpōṭu
இயல்புகளோடு
iyalpukaḷōṭu
Sociative 2 இயல்புடன்
iyalpuṭaṉ
இயல்புகளுடன்
iyalpukaḷuṭaṉ
Instrumental இயல்பால்
iyalpāl
இயல்புகளால்
iyalpukaḷāl
Ablative இயல்பிலிருந்து
iyalpiliruntu
இயல்புகளிலிருந்து
iyalpukaḷiliruntu

References

[edit]
  • University of Madras (1924–1936) “இயல்பு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press