ஆண்மை
Tamil
[edit]
Etymology
[edit]Inherited from Old Tamil 𑀆𑀡𑁰𑀫𑁃 (āṇmai). By surface analysis, ஆண் (āṇ, “man, male”) + -மை (-mai, “suffix forming abstract nouns from other nouns”).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]ஆண்மை • (āṇmai)
- manliness, virility, manhood, courage, fortitude, intrepidity
- Coordinate term: பெண்மை (peṇmai)
- conquest, victory, success
- controlling power
- strength, power
- pride, conceit
- truth
Declension
[edit]| ai-stem declension of ஆண்மை (āṇmai) (singular only) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | ஆண்மை āṇmai |
- |
| Vocative | ஆண்மையே āṇmaiyē |
- |
| Accusative | ஆண்மையை āṇmaiyai |
- |
| Dative | ஆண்மைக்கு āṇmaikku |
- |
| Genitive | ஆண்மையுடைய āṇmaiyuṭaiya |
- |
| Singular | Plural | |
| Nominative | ஆண்மை āṇmai |
- |
| Vocative | ஆண்மையே āṇmaiyē |
- |
| Accusative | ஆண்மையை āṇmaiyai |
- |
| Dative | ஆண்மைக்கு āṇmaikku |
- |
| Benefactive | ஆண்மைக்காக āṇmaikkāka |
- |
| Genitive 1 | ஆண்மையுடைய āṇmaiyuṭaiya |
- |
| Genitive 2 | ஆண்மையின் āṇmaiyiṉ |
- |
| Locative 1 | ஆண்மையில் āṇmaiyil |
- |
| Locative 2 | ஆண்மையிடம் āṇmaiyiṭam |
- |
| Sociative 1 | ஆண்மையோடு āṇmaiyōṭu |
- |
| Sociative 2 | ஆண்மையுடன் āṇmaiyuṭaṉ |
- |
| Instrumental | ஆண்மையால் āṇmaiyāl |
- |
| Ablative | ஆண்மையிலிருந்து āṇmaiyiliruntu |
- |
Derived terms
[edit]- இறையாண்மை (iṟaiyāṇmai)
- ஊராண்மை (ūrāṇmai)
- நாட்டாண்மை (nāṭṭāṇmai)
- பேராண்மை (pērāṇmai)
- மேலாண்மை (mēlāṇmai)
- வில்லாண்மை (villāṇmai)
- வேளாண்மை (vēḷāṇmai)
References
[edit]- Johann Philipp Fabricius (1972) “ஆண்”, in Tamil and English Dictionary, Tranquebar: Evangelical Lutheran Mission Pub. House
- N. Kathiraiver Pillai (1928) “ஆண்மை”, in தமிழ் மொழி அகராதி [Tamil language dictionary] (in Tamil), Chennai: Pi. Ve. Namacivaya Mutaliyar
- University of Madras (1924–1936) “ஆண்மை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press, page 222
- Miron Winslow (1862) “ஆண்”, in A comprehensive Tamil and English dictionary of high and low Tamil, Madras: P. R. Hunt