அவமானம்

Tamil

Etymology

Sanskritic formation from அவ- (ava-) +‎ மானம் (māṉam), equivalent to अव (ava) +‎ मान (māna).

Pronunciation

• IPA^(key): /aʋamaːnam/

Noun

அவமானம் • (avamāṉam) (plural அவமானங்கள்)

1. disgrace, disrespect, contempt

   Synonym: இழிவு (iḻivu)

Declension

m-stem declension of அவமானம் (avamāṉam)

	singular	plural
nominative	அவமானம் avamāṉam	அவமானங்கள் avamāṉaṅkaḷ
vocative	அவமானமே avamāṉamē	அவமானங்களே avamāṉaṅkaḷē
accusative	அவமானத்தை avamāṉattai	அவமானங்களை avamāṉaṅkaḷai
dative	அவமானத்துக்கு avamāṉattukku	அவமானங்களுக்கு avamāṉaṅkaḷukku
benefactive	அவமானத்துக்காக avamāṉattukkāka	அவமானங்களுக்காக avamāṉaṅkaḷukkāka
genitive 1	அவமானத்துடைய avamāṉattuṭaiya	அவமானங்களுடைய avamāṉaṅkaḷuṭaiya
genitive 2	அவமானத்தின் avamāṉattiṉ	அவமானங்களின் avamāṉaṅkaḷiṉ
locative 1	அவமானத்தில் avamāṉattil	அவமானங்களில் avamāṉaṅkaḷil
locative 2	அவமானத்திடம் avamāṉattiṭam	அவமானங்களிடம் avamāṉaṅkaḷiṭam
sociative 1	அவமானத்தோடு avamāṉattōṭu	அவமானங்களோடு avamāṉaṅkaḷōṭu
sociative 2	அவமானத்துடன் avamāṉattuṭaṉ	அவமானங்களுடன் avamāṉaṅkaḷuṭaṉ
instrumental	அவமானத்தால் avamāṉattāl	அவமானங்களால் avamāṉaṅkaḷāl
ablative	அவமானத்திலிருந்து avamāṉattiliruntu	அவமானங்களிலிருந்து avamāṉaṅkaḷiliruntu