அயலான்

Tamil

Etymology

From அயல் (ayal, “foreign, distant”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɐjɐlaːn/

Noun

அயலான் • (ayalāṉ) (masculine)

1. stranger

   Synonym: அந்நியன் (anniyaṉ)

2. alien, extraterrestrial being

   Synonym: வேற்றுகிரகவாசி (vēṟṟukirakavāci)

Declension

ṉ-stem declension of அயலான் (ayalāṉ) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	அயலான் ayalāṉ	-
Vocative	அயலானே ayalāṉē	-
Accusative	அயலானை ayalāṉai	-
Dative	அயலானுக்கு ayalāṉukku	-
Genitive	அயலானுடைய ayalāṉuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	அயலான் ayalāṉ	-
Vocative	அயலானே ayalāṉē	-
Accusative	அயலானை ayalāṉai	-
Dative	அயலானுக்கு ayalāṉukku	-
Benefactive	அயலானுக்காக ayalāṉukkāka	-
Genitive 1	அயலானுடைய ayalāṉuṭaiya	-
Genitive 2	அயலானின் ayalāṉiṉ	-
Locative 1	அயலானில் ayalāṉil	-
Locative 2	அயலானிடம் ayalāṉiṭam	-
Sociative 1	அயலானோடு ayalāṉōṭu	-
Sociative 2	அயலானுடன் ayalāṉuṭaṉ	-
Instrumental	அயலானால் ayalāṉāl	-
Ablative	அயலானிலிருந்து ayalāṉiliruntu	-

References

• S. Ramakrishnan (1992) “அயலான்”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]