ਸੱਚਾ

Punjabi

Etymology

Borrowed from Hindi साँचा (sā̃cā), from Sanskrit सञ्चक (sañcaka). Doublet of ਸੰਚਾ (sañcā).

Pronunciation

• IPA^(key): [sət͡ʃːaː]

Adjective

ਸੱਚਾ • (saccā) (Shahmukhi spelling سَچّا)

1. true, just, righteous

Declension

Declension of ਸੱਚਾ
	masculine			feminine
	singular	plural		singular	plural
direct	ਸੱਚਾ (saccā)	ਸੱਚੇ (sacce)		ਸੱਚੀ (saccī)	ਸੱਚੀਆਂ (saccīā̃)
oblique	ਸੱਚੇ (sacce)	ਸੱਚਿਆਂ (sacciā̃)		ਸੱਚੀ (saccī)	ਸੱਚੀਆਂ (saccīā̃)

Noun

ਸੱਚਾ • (saccā) m (Shahmukhi spelling سَچّا)

1. mould, stamp

Declension

Declension of ਸੱਚਾ
dir. sg.	ਸੱਚਾ (saccā)
dir. pl.	ਸੱਚੇ (sacce)
	singular	plural
direct	ਸੱਚਾ (saccā)	ਸੱਚੇ (sacce)
oblique	ਸੱਚੇ (sacce)	ਸੱਚਿਆਂ (sacciā̃)
vocative	ਸੱਚਿਆ (sacciā)	ਸੱਚਿਓ (saccio)
ablative	ਸੱਚਿਓਂ (sacciõ)	—
locative	ਸੱਚੇ (sacce)	—
instrumental	ਸੱਚੇ (sacce)	—

References

• Singh, Bhai Maya (1895) “ਸੱਚਾ”, in The Panjabi Dictionary, Lahore: Munshi Gulab Singh and Sons.