ਜਾਨ

Punjabi

Etymology

Borrowed from Classical Persian جان (jān). Compare Hindi जान (jān).

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʒäːn/
• Hyphenation: ਜਾਨ

Noun

ਜਾਨ • (jān) f (Shahmukhi spelling جان)

1. life, soul
2. spirit
3. consciousness, mind
4. energy, vigour, essence
5. (figurative) object of passionate love

   ਮੇਰੀ ਜਾਨ! ― merī jān! ― My love! (literally, “My life!”)

Declension

Declension of ਜਾਨ
dir. sg.	ਜਾਨ (jān)
dir. pl.	ਜਾਨਾਂ (jānā̃)
	singular	plural
direct	ਜਾਨ (jān)	ਜਾਨਾਂ (jānā̃)
oblique	ਜਾਨ (jān)	ਜਾਨਾਂ (jānā̃)
vocative	ਜਾਨੇ (jāne)	ਜਾਨੋ (jāno)
ablative	ਜਾਨੋਂ (jānõ)	ਜਾਨਿਆੰ (jāniā̃)
locative	ਜਾਨੇ (jāne)	ਜਾਨੀਂ (jānī̃)
instrumental	ਜਾਨੇ (jāne)	ਜਾਨੀਂ (jānī̃)

Related terms

• ਬੇਜਾਨ (bejān, “lifeless”, adjective)

Further reading

• “ਜਾਨ”, in Punjabi-English Dictionary, Patiala: Punjabi University, 2024
• Singh, Bhai Maya (1895) “ਜਾਨ”, in The Panjabi Dictionary, Lahore: Munshi Gulab Singh and Sons.