हिन्दु

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• হিন্দু (Assamese script)
• ᬳᬶᬦ᭄ᬤᬸ (Balinese script)
• হিন্দু (Bengali script)
• 𑰮𑰰𑰡𑰿𑰟𑰲 (Bhaiksuki script)
• 𑀳𑀺𑀦𑁆𑀤𑀼 (Brahmi script)
• ဟိန္ဒု (Burmese script)
• હિન્દુ (Gujarati script)
• ਹਿਨ੍ਦੁ (Gurmukhi script)
• 𑌹𑌿𑌨𑍍𑌦𑍁 (Grantha script)
• ꦲꦶꦤ꧀ꦢꦸ (Javanese script)
• 𑂯𑂱𑂢𑂹𑂠𑂳 (Kaithi script)
• ಹಿನ್ದು (Kannada script)
• ហិន្ទុ (Khmer script)
• ຫິນ຺ທຸ (Lao script)
• ഹിന്ദു (Malayalam script)
• ᡥᡳᠨᡩᡠ (Manchu script)
• 𑘮𑘱𑘡𑘿𑘟𑘳 (Modi script)
• ᠾᠢᠨᢑᠤ (Mongolian script)
• 𑧎𑧒𑧁𑧠𑦿𑧔 (Nandinagari script)
• 𑐴𑐶𑐣𑑂𑐡𑐸 (Newa script)
• ହିନ୍ଦୁ (Odia script)
• ꢲꢶꢥ꣄ꢣꢸ (Saurashtra script)
• 𑆲𑆴𑆤𑇀𑆢𑆶 (Sharada script)
• 𑖮𑖰𑖡𑖿𑖟𑖲 (Siddham script)
• හින්‍දු (Sinhalese script)
• 𑪂𑩑𑩯 𑪙𑩭𑩒 (Soyombo script)
• 𑚩𑚮𑚝𑚶𑚛𑚰 (Takri script)
• ஹிந்து³ (Tamil script)
• హిన్దు (Telugu script)
• หินฺทุ (Thai script)
• ཧི་ནྡུ (Tibetan script)
• 𑒯𑒱𑒢𑓂𑒠𑒳 (Tirhuta script)
• 𑨱𑨁𑨝𑩇𑨛𑨃 (Zanabazar Square script)

Etymology

Borrowed from Hindi हिंदू (hindū), from Classical Persian هندو (hindū), from Middle Persian hndwk' (Hindūg, “Indian”), which is a demonym derived from Old Persian 𐏃𐎡𐎯𐎢𐏁 (h-i-du-u-š /⁠hiⁿduš⁠/, “India”); see there for more. Doublet of सिन्धु (sindhu).

Pronunciation

• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ɦin̪.d̪u/

Noun

हिन्दु • (hindu) stem, m or f (New Sanskrit)

1. a Hindu
   • 1923, Vinayak Damodar Savarkar, Essentials of Hindutva:

     आसिन्धुसिन्धुपर्यन्ता यस्य भारतभूमिका ।
     पितृभूः पुण्यभूश्चैव स वै हिन्दुरिति स्मृतः ॥

     āsindhusindhuparyantā yasya bhāratabhūmikā.
     pitṛbhūḥ puṇyabhūścaiva sa vai hinduriti smṛtaḥ.

     For whom, the land of Bhārata, from the Sindhu to the [Indian] Ocean is the fatherland and holy land; he is named a Hindu.

Declension

Masculine u-stem declension of हिन्दु

	singular	dual	plural
nominative	हिन्दुः (hinduḥ)	हिन्दू (hindū)	हिन्दवः (hindavaḥ)
vocative	हिन्दो (hindo)	हिन्दू (hindū)	हिन्दवः (hindavaḥ)
accusative	हिन्दुम् (hindum)	हिन्दू (hindū)	हिन्दून् (hindūn)
instrumental	हिन्दुना (hindunā)	हिन्दुभ्याम् (hindubhyām)	हिन्दुभिः (hindubhiḥ)
dative	हिन्दवे (hindave)	हिन्दुभ्याम् (hindubhyām)	हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ)
ablative	हिन्दोः (hindoḥ)	हिन्दुभ्याम् (hindubhyām)	हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ)
genitive	हिन्दोः (hindoḥ)	हिन्द्वोः (hindvoḥ)	हिन्दूनाम् (hindūnām)
locative	हिन्दौ (hindau)	हिन्द्वोः (hindvoḥ)	हिन्दुषु (hinduṣu)

Feminine u-stem declension of हिन्दु

	singular	dual	plural
nominative	हिन्दुः (hinduḥ)	हिन्दू (hindū)	हिन्दवः (hindavaḥ)
vocative	हिन्दो (hindo)	हिन्दू (hindū)	हिन्दवः (hindavaḥ)
accusative	हिन्दुम् (hindum)	हिन्दू (hindū)	हिन्दूः (hindūḥ)
instrumental	हिन्द्वा (hindvā)	हिन्दुभ्याम् (hindubhyām)	हिन्दुभिः (hindubhiḥ)
dative	हिन्दवे (hindave) हिन्द्वै¹ (hindvai¹)	हिन्दुभ्याम् (hindubhyām)	हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ)
ablative	हिन्दोः (hindoḥ) हिन्द्वाः¹ (hindvāḥ¹)	हिन्दुभ्याम् (hindubhyām)	हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ)
genitive	हिन्दोः (hindoḥ) हिन्द्वाः¹ (hindvāḥ¹)	हिन्द्वोः (hindvoḥ)	हिन्दूनाम् (hindūnām)
locative	हिन्दौ (hindau) हिन्द्वाम्¹ (hindvām¹)	हिन्द्वोः (hindvoḥ)	हिन्दुषु (hinduṣu)

• ¹Later Sanskrit

Adjective

हिन्दु • (hindu) stem (New Sanskrit)

1. Hindu, related to Hinduism
   • 1997, Rishiraj Agnihotri, सेक्युलर-चम्पूः ["Secular" Champu]‎^[1], Agni Prakashan, page 27:

     हिन्दुसंस्कृतिः एव भारतीय संस्कृतिः ॥

     hindusaṃskṛtiḥ eva bhāratīya saṃskṛtiḥ.

     Hindu culture is only Indian culture.

Declension

Masculine u-stem declension of हिन्दु

	singular	dual	plural
nominative	हिन्दुः (hinduḥ)	हिन्दू (hindū)	हिन्दवः (hindavaḥ)
vocative	हिन्दो (hindo)	हिन्दू (hindū)	हिन्दवः (hindavaḥ)
accusative	हिन्दुम् (hindum)	हिन्दू (hindū)	हिन्दून् (hindūn)
instrumental	हिन्दुना (hindunā)	हिन्दुभ्याम् (hindubhyām)	हिन्दुभिः (hindubhiḥ)
dative	हिन्दवे (hindave)	हिन्दुभ्याम् (hindubhyām)	हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ)
ablative	हिन्दोः (hindoḥ)	हिन्दुभ्याम् (hindubhyām)	हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ)
genitive	हिन्दोः (hindoḥ)	हिन्द्वोः (hindvoḥ)	हिन्दूनाम् (hindūnām)
locative	हिन्दौ (hindau)	हिन्द्वोः (hindvoḥ)	हिन्दुषु (hinduṣu)

Feminine u-stem declension of हिन्दु

	singular	dual	plural
nominative	हिन्दुः (hinduḥ)	हिन्दू (hindū)	हिन्दवः (hindavaḥ)
vocative	हिन्दो (hindo)	हिन्दू (hindū)	हिन्दवः (hindavaḥ)
accusative	हिन्दुम् (hindum)	हिन्दू (hindū)	हिन्दूः (hindūḥ)
instrumental	हिन्द्वा (hindvā)	हिन्दुभ्याम् (hindubhyām)	हिन्दुभिः (hindubhiḥ)
dative	हिन्दवे (hindave) हिन्द्वै¹ (hindvai¹)	हिन्दुभ्याम् (hindubhyām)	हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ)
ablative	हिन्दोः (hindoḥ) हिन्द्वाः¹ (hindvāḥ¹)	हिन्दुभ्याम् (hindubhyām)	हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ)
genitive	हिन्दोः (hindoḥ) हिन्द्वाः¹ (hindvāḥ¹)	हिन्द्वोः (hindvoḥ)	हिन्दूनाम् (hindūnām)
locative	हिन्दौ (hindau) हिन्द्वाम्¹ (hindvām¹)	हिन्द्वोः (hindvoḥ)	हिन्दुषु (hinduṣu)

• ¹Later Sanskrit

Neuter u-stem declension of हिन्दु

	singular	dual	plural
nominative	हिन्दु (hindu)	हिन्दुनी (hindunī)	हिन्दूनि (hindūni)
vocative	हिन्दु (hindu) हिन्दो (hindo)	हिन्दुनी (hindunī)	हिन्दूनि (hindūni)
accusative	हिन्दु (hindu)	हिन्दुनी (hindunī)	हिन्दूनि (hindūni)
instrumental	हिन्दुना (hindunā)	हिन्दुभ्याम् (hindubhyām)	हिन्दुभिः (hindubhiḥ)
dative	हिन्दुने (hindune)	हिन्दुभ्याम् (hindubhyām)	हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ)
ablative	हिन्दुनः (hindunaḥ)	हिन्दुभ्याम् (hindubhyām)	हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ)
genitive	हिन्दुनः (hindunaḥ)	हिन्दुनोः (hindunoḥ)	हिन्दूनाम् (hindūnām)
locative	हिन्दुनि (hinduni)	हिन्दुनोः (hindunoḥ)	हिन्दुषु (hinduṣu)

Derived terms

• हिन्दुस्थान (hindusthāna)
• हिन्दुधर्म (hindudharma)

References

• Monier Williams (1899) “हिन्दु”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1298.