हिन्दु

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• হিন্দু (Assamese script)
• ᬳᬶᬦ᭄ᬤᬸ (Balinese script)
• হিন্দু (Bengali script)
• 𑰮𑰰𑰡𑰿𑰟𑰲 (Bhaiksuki script)
• 𑀳𑀺𑀦𑁆𑀤𑀼 (Brahmi script)
• ဟိန္ဒု (Burmese script)
• હિન્દુ (Gujarati script)
• ਹਿਨ੍ਦੁ (Gurmukhi script)
• 𑌹𑌿𑌨𑍍𑌦𑍁 (Grantha script)
• ꦲꦶꦤ꧀ꦢꦸ (Javanese script)
• 𑂯𑂱𑂢𑂹𑂠𑂳 (Kaithi script)
• ಹಿನ್ದು (Kannada script)
• ហិន្ទុ (Khmer script)
• ຫິນ຺ທຸ (Lao script)
• ഹിന്ദു (Malayalam script)
• ᡥᡳᠨᡩᡠ (Manchu script)
• 𑘮𑘱𑘡𑘿𑘟𑘳 (Modi script)
• ᠾᠢᠨᢑᠤ (Mongolian script)
• 𑧎𑧒𑧁𑧠𑦿𑧔 (Nandinagari script)
• 𑐴𑐶𑐣𑑂𑐡𑐸 (Newa script)
• ହିନ୍ଦୁ (Odia script)
• ꢲꢶꢥ꣄ꢣꢸ (Saurashtra script)
• 𑆲𑆴𑆤𑇀𑆢𑆶 (Sharada script)
• 𑖮𑖰𑖡𑖿𑖟𑖲 (Siddham script)
• හින්‍දු (Sinhalese script)
• 𑪂𑩑𑩯 𑪙𑩭𑩒 (Soyombo script)
• 𑚩𑚮𑚝𑚶𑚛𑚰 (Takri script)
• ஹிந்து³ (Tamil script)
• హిన్దు (Telugu script)
• หินฺทุ (Thai script)
• ཧི་ནྡུ (Tibetan script)
• 𑒯𑒱𑒢𑓂𑒠𑒳 (Tirhuta script)
• 𑨱𑨁𑨝𑩇𑨛𑨃 (Zanabazar Square script)

Etymology

Borrowed from Hindi हिंदू (hindū), from Classical Persian هندو (hindū), from Middle Persian hndwk' (Hindūg, “Indian”), which is a demonym derived from Old Persian 𐏃𐎡𐎯𐎢𐏁 (h-i-du-u-š /⁠hiⁿduš⁠/, “India”); see there for more. Doublet of सिन्धु (sindhu).

Pronunciation

• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈɦin̪.d̪u/

Noun

हिन्दु • (hindu) stem, m or f (New Sanskrit)

1. a Hindu
   • 1923, Vinayak Damodar Savarkar, Essentials of Hindutva:

     आसिन्धुसिन्धुपर्यन्ता यस्य भारतभूमिका ।
     पितृभूः पुण्यभूश्चैव स वै हिन्दुरिति स्मृतः ॥

     āsindhusindhuparyantā yasya bhāratabhūmikā.
     pitṛbhūḥ puṇyabhūścaiva sa vai hinduriti smṛtaḥ.

     For whom, the land of Bhārata, from the Sindhu to the [Indian] Ocean is the fatherland and holy land; he is named a Hindu.

Declension

Masculine u-stem declension of हिन्दु (hindu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हिन्दुः hinduḥ	हिन्दू hindū	हिन्दवः hindavaḥ
Vocative	हिन्दो hindo	हिन्दू hindū	हिन्दवः hindavaḥ
Accusative	हिन्दुम् hindum	हिन्दू hindū	हिन्दून् hindūn
Instrumental	हिन्दुना hindunā	हिन्दुभ्याम् hindubhyām	हिन्दुभिः hindubhiḥ
Dative	हिन्दवे hindave	हिन्दुभ्याम् hindubhyām	हिन्दुभ्यः hindubhyaḥ
Ablative	हिन्दोः hindoḥ	हिन्दुभ्याम् hindubhyām	हिन्दुभ्यः hindubhyaḥ
Genitive	हिन्दोः hindoḥ	हिन्द्वोः hindvoḥ	हिन्दूनाम् hindūnām
Locative	हिन्दौ hindau	हिन्द्वोः hindvoḥ	हिन्दुषु hinduṣu

Feminine u-stem declension of हिन्दु (hindu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हिन्दुः hinduḥ	हिन्दू hindū	हिन्दवः hindavaḥ
Vocative	हिन्दो hindo	हिन्दू hindū	हिन्दवः hindavaḥ
Accusative	हिन्दुम् hindum	हिन्दू hindū	हिन्दूः hindūḥ
Instrumental	हिन्द्वा hindvā	हिन्दुभ्याम् hindubhyām	हिन्दुभिः hindubhiḥ
Dative	हिन्दवे / हिन्द्वै¹ hindave / hindvai¹	हिन्दुभ्याम् hindubhyām	हिन्दुभ्यः hindubhyaḥ
Ablative	हिन्दोः / हिन्द्वाः¹ hindoḥ / hindvāḥ¹	हिन्दुभ्याम् hindubhyām	हिन्दुभ्यः hindubhyaḥ
Genitive	हिन्दोः / हिन्द्वाः¹ hindoḥ / hindvāḥ¹	हिन्द्वोः hindvoḥ	हिन्दूनाम् hindūnām
Locative	हिन्दौ / हिन्द्वाम्¹ hindau / hindvām¹	हिन्द्वोः hindvoḥ	हिन्दुषु hinduṣu
Notes	¹Later Sanskrit

Adjective

हिन्दु • (hindu) stem (New Sanskrit)

1. Hindu, related to Hinduism
   • 1997, Rishiraj Agnihotri, सेक्युलर-चम्पूः ["Secular" Champu]‎^[1], Agni Prakashan, page 27:

     हिन्दुसंस्कृतिः एव भारतीय संस्कृतिः ॥

     hindusaṃskṛtiḥ eva bhāratīya saṃskṛtiḥ.

     Hindu culture is only Indian culture.

Declension

Masculine u-stem declension of हिन्दु (hindu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हिन्दुः hinduḥ	हिन्दू hindū	हिन्दवः hindavaḥ
Vocative	हिन्दो hindo	हिन्दू hindū	हिन्दवः hindavaḥ
Accusative	हिन्दुम् hindum	हिन्दू hindū	हिन्दून् hindūn
Instrumental	हिन्दुना hindunā	हिन्दुभ्याम् hindubhyām	हिन्दुभिः hindubhiḥ
Dative	हिन्दवे hindave	हिन्दुभ्याम् hindubhyām	हिन्दुभ्यः hindubhyaḥ
Ablative	हिन्दोः hindoḥ	हिन्दुभ्याम् hindubhyām	हिन्दुभ्यः hindubhyaḥ
Genitive	हिन्दोः hindoḥ	हिन्द्वोः hindvoḥ	हिन्दूनाम् hindūnām
Locative	हिन्दौ hindau	हिन्द्वोः hindvoḥ	हिन्दुषु hinduṣu

Feminine u-stem declension of हिन्दु (hindu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हिन्दुः hinduḥ	हिन्दू hindū	हिन्दवः hindavaḥ
Vocative	हिन्दो hindo	हिन्दू hindū	हिन्दवः hindavaḥ
Accusative	हिन्दुम् hindum	हिन्दू hindū	हिन्दूः hindūḥ
Instrumental	हिन्द्वा hindvā	हिन्दुभ्याम् hindubhyām	हिन्दुभिः hindubhiḥ
Dative	हिन्दवे / हिन्द्वै¹ hindave / hindvai¹	हिन्दुभ्याम् hindubhyām	हिन्दुभ्यः hindubhyaḥ
Ablative	हिन्दोः / हिन्द्वाः¹ hindoḥ / hindvāḥ¹	हिन्दुभ्याम् hindubhyām	हिन्दुभ्यः hindubhyaḥ
Genitive	हिन्दोः / हिन्द्वाः¹ hindoḥ / hindvāḥ¹	हिन्द्वोः hindvoḥ	हिन्दूनाम् hindūnām
Locative	हिन्दौ / हिन्द्वाम्¹ hindau / hindvām¹	हिन्द्वोः hindvoḥ	हिन्दुषु hinduṣu
Notes	¹Later Sanskrit

Neuter u-stem declension of हिन्दु (hindu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हिन्दु hindu	हिन्दुनी hindunī	हिन्दूनि hindūni
Vocative	हिन्दु / हिन्दो hindu / hindo	हिन्दुनी hindunī	हिन्दूनि hindūni
Accusative	हिन्दु hindu	हिन्दुनी hindunī	हिन्दूनि hindūni
Instrumental	हिन्दुना hindunā	हिन्दुभ्याम् hindubhyām	हिन्दुभिः hindubhiḥ
Dative	हिन्दुने hindune	हिन्दुभ्याम् hindubhyām	हिन्दुभ्यः hindubhyaḥ
Ablative	हिन्दुनः hindunaḥ	हिन्दुभ्याम् hindubhyām	हिन्दुभ्यः hindubhyaḥ
Genitive	हिन्दुनः hindunaḥ	हिन्दुनोः hindunoḥ	हिन्दूनाम् hindūnām
Locative	हिन्दुनि hinduni	हिन्दुनोः hindunoḥ	हिन्दुषु hinduṣu

Derived terms

• हिन्दुस्थान (hindusthāna)
• हिन्दुधर्म (hindudharma)

References

• Monier Williams (1899) “हिन्दु”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1298.