स्रुति

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• স্ৰুতি (Assamese script)
• ᬲ᭄ᬭᬸᬢᬶ (Balinese script)
• স্রুতি (Bengali script)
• 𑰭𑰿𑰨𑰲𑰝𑰰 (Bhaiksuki script)
• 𑀲𑁆𑀭𑀼𑀢𑀺 (Brahmi script)
• သြုတိ (Burmese script)
• સ્રુતિ (Gujarati script)
• ਸ੍ਰੁਤਿ (Gurmukhi script)
• 𑌸𑍍𑌰𑍁𑌤𑌿 (Grantha script)
• ꦱꦿꦸꦠꦶ (Javanese script)
• 𑂮𑂹𑂩𑂳𑂞𑂱 (Kaithi script)
• ಸ್ರುತಿ (Kannada script)
• ស្រុតិ (Khmer script)
• ສ຺ຣຸຕິ (Lao script)
• സ്രുതി (Malayalam script)
• ᠰᡵᡠᢠᡳ (Manchu script)
• 𑘭𑘿𑘨𑘳𑘝𑘱 (Modi script)
• ᠰᠷᠤᢐᠢ (Mongolian script)
• 𑧍𑧠𑧈𑧔𑦽𑧒 (Nandinagari script)
• 𑐳𑑂𑐬𑐸𑐟𑐶 (Newa script)
• ସ୍ରୁତି (Odia script)
• ꢱ꣄ꢬꢸꢡꢶ (Saurashtra script)
• 𑆱𑇀𑆫𑆶𑆠𑆴 (Sharada script)
• 𑖭𑖿𑖨𑖲𑖝𑖰 (Siddham script)
• ස්‍රුති (Sinhalese script)
• 𑪁 𑪙𑩼𑩒𑩫𑩑 (Soyombo script)
• 𑚨𑚶𑚤𑚰𑚙𑚮 (Takri script)
• ஸ்ருதி (Tamil script)
• స్రుతి (Telugu script)
• สฺรุติ (Thai script)
• སྲུ་ཏི (Tibetan script)
• 𑒮𑓂𑒩𑒳𑒞𑒱 (Tirhuta script)
• 𑨰𑩇𑨫𑨃𑨙𑨁 (Zanabazar Square script)

Etymology

From Proto-Indo-European *sréw-ti-s ~ *sru-téy-s (“act of flowing; a stream”). By surface analysis, स्रु (sru, “to flow”) +‎ -ति (-ti). Cognate with Ancient Greek ῥύσις (rhúsis), ῥεῦσις (rheûsis).

The term then developed a meaning "road, path", from "stream" → "course (of a stream)" → "path, way".

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /sɾu.tí/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /s̪ɾu.t̪i/

Noun

स्रुति • (srutí) stem, f

1. a stream, a flow, an effusion (in compounds)
2. falling (of snow)
3. course, road, path, way
   • c. 1500 BCE – 1000 BCE, Ṛgveda 1.42.3:

     अप त्यं परिपन्थिनं मुषीवाणं हुरश्चितम् ।
     दूरम् अधि स्रुतेर् अज ॥

     apa tyaṃ paripanthinaṃ muṣīvāṇaṃ huraścitam.
     dūram adhi sruter aja.

     He who lurks about the path we take, that robber with a guileful heart:
     Far from the road chase him away.

Declension

Feminine i-stem declension of स्रुति

	singular	dual	plural
nominative	स्रुतिः (srutíḥ)	स्रुती (srutī́)	स्रुतयः (srutáyaḥ)
vocative	स्रुते (srúte)	स्रुती (srútī)	स्रुतयः (srútayaḥ)
accusative	स्रुतिम् (srutím)	स्रुती (srutī́)	स्रुतीः (srutī́ḥ)
instrumental	स्रुत्या (srutyā́) स्रुती¹ (srutī́¹)	स्रुतिभ्याम् (srutíbhyām)	स्रुतिभिः (srutíbhiḥ)
dative	स्रुतये (srutáye) स्रुत्यै² (srutyaí²) स्रुती¹ (srutī́¹)	स्रुतिभ्याम् (srutíbhyām)	स्रुतिभ्यः (srutíbhyaḥ)
ablative	स्रुतेः (srutéḥ) स्रुत्याः² (srutyā́ḥ²) स्रुत्यै³ (srutyaí³)	स्रुतिभ्याम् (srutíbhyām)	स्रुतिभ्यः (srutíbhyaḥ)
genitive	स्रुतेः (srutéḥ) स्रुत्याः² (srutyā́ḥ²) स्रुत्यै³ (srutyaí³)	स्रुत्योः (srutyóḥ)	स्रुतीनाम् (srutīnā́m)
locative	स्रुतौ (srutaú) स्रुत्याम्² (srutyā́m²) स्रुता¹ (srutā́¹)	स्रुत्योः (srutyóḥ)	स्रुतिषु (srutíṣu)

• ¹Vedic
• ²Later Sanskrit
• ³Brāhmaṇas

Related terms

• स्रवति (sravati)
• स्रोतस् (srotas)

References

• Monier Williams (1899) “स्रुति”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1274.