स्रुत

Sanskrit

Etymology 1

From Proto-Indo-Aryan *srutás, from Proto-Indo-Iranian *srutás, from Proto-Indo-European *sru-tó-s, from *srew-. Cognate with Ancient Greek ῥυτός (rhutós).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /sɾu.tɐ́/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈs̪ɾu.t̪ɐ/

Adjective

स्रुत • (srutá) stem

1. flowing, pouring
2. emptying, streaming out

Etymology 2

From Proto-Indo-Aryan *srutám, from Proto-Indo-Iranian *srutám, from Proto-Indo-European *sru-tó-m, from *srew-. Cognate with Ancient Greek ῥυτόν (rhutón).

Noun

स्रुत • (srutá) stem, n

1. flow

Declension

Neuter a-stem declension of स्रुत (srutá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	स्रुतम् srutám	स्रुते sruté	स्रुतानि / स्रुता¹ srutā́ni / srutā́¹
Vocative	स्रुत srúta	स्रुते srúte	स्रुतानि / स्रुता¹ srútāni / srútā¹
Accusative	स्रुतम् srutám	स्रुते sruté	स्रुतानि / स्रुता¹ srutā́ni / srutā́¹
Instrumental	स्रुतेन sruténa	स्रुताभ्याम् srutā́bhyām	स्रुतैः / स्रुतेभिः¹ srutaíḥ / srutébhiḥ¹
Dative	स्रुताय srutā́ya	स्रुताभ्याम् srutā́bhyām	स्रुतेभ्यः srutébhyaḥ
Ablative	स्रुतात् srutā́t	स्रुताभ्याम् srutā́bhyām	स्रुतेभ्यः srutébhyaḥ
Genitive	स्रुतस्य srutásya	स्रुतयोः srutáyoḥ	स्रुतानाम् srutā́nām
Locative	स्रुते sruté	स्रुतयोः srutáyoḥ	स्रुतेषु srutéṣu
Notes	¹Vedic