सूद

Hindi

सूद • (sūd) m (Urdu spelling سود)

Declension of सूद (masc cons-stem)

McGregor, Ronald Stuart (1993) “सूद”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press

Alternative scripts

सूद m

Declension table of "सूद" (masculine)

Case \ Number	Singular	Plural
Nominative (first)	सूदो (sūdo)	सूदा (sūdā)
Accusative (second)	सूदं (sūdaṃ)	सूदे (sūde)
Instrumental (third)	सूदेन (sūdena)	सूदेहि (sūdehi) or सूदेभि (sūdebhi)
Dative (fourth)	सूदस्स (sūdassa) or सूदाय (sūdāya) or सूदत्थं (sūdatthaṃ)	सूदानं (sūdānaṃ)
Ablative (fifth)	सूदस्मा (sūdasmā) or सूदम्हा (sūdamhā) or सूदा (sūdā)	सूदेहि (sūdehi) or सूदेभि (sūdebhi)
Genitive (sixth)	सूदस्स (sūdassa)	सूदानं (sūdānaṃ)
Locative (seventh)	सूदस्मिं (sūdasmiṃ) or सूदम्हि (sūdamhi) or सूदे (sūde)	सूदेसु (sūdesu)
Vocative (calling)	सूद (sūda)	सूदा (sūdā)

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

सूद • (sūda) stem, m

Masculine a-stem declension of सूद
	singular	dual	plural
nominative	सूदः (sū́daḥ)	सूदौ (sū́dau) सूदा¹ (sū́dā¹)	सूदाः (sū́dāḥ) सूदासः¹ (sū́dāsaḥ¹)
vocative	सूद (sū́da)	सूदौ (sū́dau) सूदा¹ (sū́dā¹)	सूदाः (sū́dāḥ) सूदासः¹ (sū́dāsaḥ¹)
accusative	सूदम् (sū́dam)	सूदौ (sū́dau) सूदा¹ (sū́dā¹)	सूदान् (sū́dān)
instrumental	सूदेन (sū́dena)	सूदाभ्याम् (sū́dābhyām)	सूदैः (sū́daiḥ) सूदेभिः¹ (sū́debhiḥ¹)
dative	सूदाय (sū́dāya)	सूदाभ्याम् (sū́dābhyām)	सूदेभ्यः (sū́debhyaḥ)
ablative	सूदात् (sū́dāt)	सूदाभ्याम् (sū́dābhyām)	सूदेभ्यः (sū́debhyaḥ)
genitive	सूदस्य (sū́dasya)	सूदयोः (sū́dayoḥ)	सूदानाम् (sū́dānām)
locative	सूदे (sū́de)	सूदयोः (sū́dayoḥ)	सूदेषु (sū́deṣu)