सुष्वाप

Sanskrit

From Proto-Indo-European *se-swóp-e ~ se-sup-ḗr, from the root *swep- (“to sleep”).

सुष्वाप • (suṣvā́pa) third-singular indicative (type UP, perfect, root स्वप्)

Perfect: सुष्वाप (suṣvā́pa), सुषुपे (suṣupé)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	सुष्वाप suṣvā́pa	सुषुपतुः suṣupátuḥ	सुषुपुः suṣupúḥ	सुषुपे suṣupé	सुषुपाते suṣupā́te	सुषुपिरे / सुषुप्रे¹ suṣupiré / suṣupré¹
Second	सुष्वपिथ² / सुष्वप्थ¹ suṣvápitha² / suṣváptha¹	सुषुपथुः suṣupáthuḥ	सुषुप suṣupá	सुषुपिषे / सुषुप्से¹ suṣupiṣé / suṣupsé¹	सुषुपाथे suṣupā́the	सुषुपिध्वे / सुषुब्ध्वे¹ suṣupidhvé / suṣubdhvé¹
First	सुष्वप / सुष्वाप² suṣvápa / suṣvā́pa²	सुषुपिव / सुषुप्व¹ suṣupivá / suṣupvá¹	सुषुपिम / सुषुप्म¹ suṣupimá / suṣupmá¹	सुषुपे suṣupé	सुषुपिवहे / सुषुप्वहे¹ suṣupiváhe / suṣupváhe¹	सुषुपिमहे / सुषुप्महे¹ suṣupimáhe / suṣupmáhe¹
Participles
	सुषुप्वांस् suṣupvā́ṃs			सुषुपाण suṣupāṇá
Notes	¹Vedic ²Later Sanskrit