सुराकार
Sanskrit
[edit]Noun
[edit]सुराकार • (surākāra) stem, m
Declension
[edit]| Neuter a-stem declension of सुराकार | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सुराकारम् (surākāram) | ||
| Gen. sg. | सुराकारस्य (surākārasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सुराकारम् (surākāram) | सुराकारे (surākāre) | सुराकाराणि (surākārāṇi) |
| Vocative | सुराकार (surākāra) | सुराकारे (surākāre) | सुराकाराणि (surākārāṇi) |
| Accusative | सुराकारम् (surākāram) | सुराकारे (surākāre) | सुराकाराणि (surākārāṇi) |
| Instrumental | सुराकारेण (surākāreṇa) | सुराकाराभ्याम् (surākārābhyām) | सुराकारैः (surākāraiḥ) |
| Dative | सुराकाराय (surākārāya) | सुराकाराभ्याम् (surākārābhyām) | सुराकारेभ्यः (surākārebhyaḥ) |
| Ablative | सुराकारात् (surākārāt) | सुराकाराभ्याम् (surākārābhyām) | सुराकारेभ्यः (surākārebhyaḥ) |
| Genitive | सुराकारस्य (surākārasya) | सुराकारयोः (surākārayoḥ) | सुराकाराणाम् (surākārāṇām) |
| Locative | सुराकारे (surākāre) | सुराकारयोः (surākārayoḥ) | सुराकारेषु (surākāreṣu) |
References
[edit]- Monier Williams (1899) “सुराकार”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1235.