Jump to content

सिंहासन

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit सिंहासन (siṃhāsana).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /sɪŋ.ɡʱɑː.sən/, [sɪ̃ŋ.ɡʱäː.sɐ̃n]

Noun

[edit]

सिंहासन (siṅhāsanm

  1. throne
    Synonym: राजगद्दी (rājgaddī)
    बूढ़ा राजा सिंहासन से उतरा।
    būṛhā rājā sĩhāsan se utrā.
    The old king abdicated the throne.
  2. (figuratively) sovereignty, rule, dominion

Declension

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of सिंह (simhá, lion) +‎ आसन (ā́sana, seat).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

सिंहासन (siṃhāsana) stemn

  1. throne; "lion's seat"
    • c. 400 BCE, Mahābhārata 1.69.34:
      तच्छ्रुत्वा पौरवो राजा व्याहृतं वै दिवौकसाम्।
      सिंहासनात् समुत्थाय प्रणम्य च दिवौकसः॥
      tacchrutvā pauravo rājā vyāhṛtaṃ vai divaukasām.
      siṃhāsanāt samutthāya praṇamya ca divaukasaḥ.
  2. kind of sitting posture

Declension

[edit]
Neuter a-stem declension of सिंहासन
singular dual plural
nominative सिंहासनम् (siṃhāsanam) सिंहासने (siṃhāsane) सिंहासनानि (siṃhāsanāni)
सिंहासना¹ (siṃhāsanā¹)
vocative सिंहासन (siṃhāsana) सिंहासने (siṃhāsane) सिंहासनानि (siṃhāsanāni)
सिंहासना¹ (siṃhāsanā¹)
accusative सिंहासनम् (siṃhāsanam) सिंहासने (siṃhāsane) सिंहासनानि (siṃhāsanāni)
सिंहासना¹ (siṃhāsanā¹)
instrumental सिंहासनेन (siṃhāsanena) सिंहासनाभ्याम् (siṃhāsanābhyām) सिंहासनैः (siṃhāsanaiḥ)
सिंहासनेभिः¹ (siṃhāsanebhiḥ¹)
dative सिंहासनाय (siṃhāsanāya) सिंहासनाभ्याम् (siṃhāsanābhyām) सिंहासनेभ्यः (siṃhāsanebhyaḥ)
ablative सिंहासनात् (siṃhāsanāt) सिंहासनाभ्याम् (siṃhāsanābhyām) सिंहासनेभ्यः (siṃhāsanebhyaḥ)
genitive सिंहासनस्य (siṃhāsanasya) सिंहासनयोः (siṃhāsanayoḥ) सिंहासनानाम् (siṃhāsanānām)
locative सिंहासने (siṃhāsane) सिंहासनयोः (siṃhāsanayoḥ) सिंहासनेषु (siṃhāsaneṣu)
  • ¹Vedic

Descendants

[edit]

References

[edit]