Jump to content

सभापति

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Sanskrit सभापति (sabhāpati); equivalent to सभा (sabhā) +‎ पति (pati).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /sə.bʱɑː.pə.t̪iː/, [sɐ.bʱäː.pɐ.t̪iː]

Noun

[edit]

सभापति (sabhāpatim

  1. (politics) the presiding officer of a legislative assembly

Declension

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of सभा (sabhā́, council, assembly) +‎ पति (páti, lord, master).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

सभापति (sabhā́-páti) stemm

  1. the president or chairman of an assembly or council
    • c. 1200 BCE – 800 BCE, Kṛṣṇa-Yajurveda (Taittirīya Saṃhitā) IV.5.3.15:
      ... नमः॑ स॒भाभ्यः॑ स॒भाप॑तिभ्यश्च वो॒ नमो॒ ...
      ... námaḥ sabhā́bhyaḥ sabhā́patibhyaśca vo námo ...
      Homage to the assemblies, and to you, the lords of assemblies, homage!

Declension

[edit]
Masculine i-stem declension of सभापति
singular dual plural
nominative सभापतिः (sabhā́pátiḥ) सभापती (sabhā́pátī) सभापतयः (sabhā́pátayaḥ)
vocative सभापते (sábhāpate) सभापती (sábhāpatī) सभापतयः (sábhāpatayaḥ)
accusative सभापतिम् (sabhā́pátim) सभापती (sabhā́pátī) सभापतीन् (sabhā́pátīn)
instrumental सभापतिना (sabhā́pátinā)
सभापत्या¹ (sabhā́pátyā¹)
सभापतिभ्याम् (sabhā́pátibhyām) सभापतिभिः (sabhā́pátibhiḥ)
dative सभापतये (sabhā́pátaye) सभापतिभ्याम् (sabhā́pátibhyām) सभापतिभ्यः (sabhā́pátibhyaḥ)
ablative सभापतेः (sabhā́páteḥ)
सभापत्यः¹ (sabhā́pátyaḥ¹)
सभापतिभ्याम् (sabhā́pátibhyām) सभापतिभ्यः (sabhā́pátibhyaḥ)
genitive सभापतेः (sabhā́páteḥ)
सभापत्यः¹ (sabhā́pátyaḥ¹)
सभापत्योः (sabhā́pátyoḥ) सभापतीनाम् (sabhā́pátīnām)
locative सभापतौ (sabhā́pátau)
सभापता¹ (sabhā́pátā¹)
सभापत्योः (sabhā́pátyoḥ) सभापतिषु (sabhā́pátiṣu)
  • ¹Vedic

Descendants

[edit]

Further reading

[edit]