संन्यास

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit संन्यास (saṃnyāsa).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /sən.njɑːs/, [sɐ̃n.njäːs]

Noun

[edit]

संन्यास (sannyāsm

  1. (Hinduism) renunciation of the material world; conversion to asceticism

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]

References

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of सम्- (sam-, together) +‎ न्यास (nyāsa, abandoning)

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

संन्यास (saṃnyāsa) stemm

  1. (Hinduism) renunciation of the material world; conversion to asceticism

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of संन्यास (saṃnyāsa)
Singular Dual Plural
Nominative संन्यासः
saṃnyāsaḥ
संन्यासौ / संन्यासा¹
saṃnyāsau / saṃnyāsā¹
संन्यासाः / संन्यासासः¹
saṃnyāsāḥ / saṃnyāsāsaḥ¹
Vocative संन्यास
saṃnyāsa
संन्यासौ / संन्यासा¹
saṃnyāsau / saṃnyāsā¹
संन्यासाः / संन्यासासः¹
saṃnyāsāḥ / saṃnyāsāsaḥ¹
Accusative संन्यासम्
saṃnyāsam
संन्यासौ / संन्यासा¹
saṃnyāsau / saṃnyāsā¹
संन्यासान्
saṃnyāsān
Instrumental संन्यासेन
saṃnyāsena
संन्यासाभ्याम्
saṃnyāsābhyām
संन्यासैः / संन्यासेभिः¹
saṃnyāsaiḥ / saṃnyāsebhiḥ¹
Dative संन्यासाय
saṃnyāsāya
संन्यासाभ्याम्
saṃnyāsābhyām
संन्यासेभ्यः
saṃnyāsebhyaḥ
Ablative संन्यासात्
saṃnyāsāt
संन्यासाभ्याम्
saṃnyāsābhyām
संन्यासेभ्यः
saṃnyāsebhyaḥ
Genitive संन्यासस्य
saṃnyāsasya
संन्यासयोः
saṃnyāsayoḥ
संन्यासानाम्
saṃnyāsānām
Locative संन्यासे
saṃnyāse
संन्यासयोः
saṃnyāsayoḥ
संन्यासेषु
saṃnyāseṣu
Notes
  • ¹Vedic