वम्र

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *wamrás, from Proto-Indo-Iranian *marwíš, *warmíš, *wamrás, from Proto-Indo-European *morwi-. Compare Latin formīca, Ancient Greek μύρμηξ (múrmēx), Old Church Slavonic мравии (mravii), Old Irish moirb, English mire (“ant (obsolete)”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ʋɐm.ɾɐ́/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈʋɐm.ɾɐ/

Noun

वम्र • (vamrá) stem, m

1. ant

Declension

Masculine a-stem declension of वम्र
Nom. sg.	वम्रः (vamraḥ)
Gen. sg.	वम्रस्य (vamrasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	वम्रः (vamraḥ)	वम्रौ (vamrau)	वम्राः (vamrāḥ)
Vocative	वम्र (vamra)	वम्रौ (vamrau)	वम्राः (vamrāḥ)
Accusative	वम्रम् (vamram)	वम्रौ (vamrau)	वम्रान् (vamrān)
Instrumental	वम्रेण (vamreṇa)	वम्राभ्याम् (vamrābhyām)	वम्रैः (vamraiḥ)
Dative	वम्राय (vamrāya)	वम्राभ्याम् (vamrābhyām)	वम्रेभ्यः (vamrebhyaḥ)
Ablative	वम्रात् (vamrāt)	वम्राभ्याम् (vamrābhyām)	वम्रेभ्यः (vamrebhyaḥ)
Genitive	वम्रस्य (vamrasya)	वम्रयोः (vamrayoḥ)	वम्राणाम् (vamrāṇām)
Locative	वम्रे (vamre)	वम्रयोः (vamrayoḥ)	वम्रेषु (vamreṣu)

References

• Monier Williams (1899) “वम्र”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 920.