वपति

Pali

Alternative forms

Alternative scripts

• vapati (Latin script)
• 𑀯𑀧𑀢𑀺 (Brahmi script)
• ৰপতি (Bengali script)
• වපති (Sinhalese script)
• ဝပတိ (Burmese script)
• วปติ or วะปะติ (Thai script)
• ᩅᨷᨲᩥ (Tai Tham script)
• ວປຕິ or ວະປະຕິ (Lao script)
• វបតិ (Khmer script)
• 𑅇𑄛𑄖𑄨 (Chakma script)

Verb

वपति

1. Devanagari script form of vapati (“to sow”)

Sanskrit

Alternative forms

Alternative scripts

• ৱপতি (Assamese script)
• ᬯᬧᬢᬶ (Balinese script)
• বপতি (Bengali script)
• 𑰪𑰢𑰝𑰰 (Bhaiksuki script)
• 𑀯𑀧𑀢𑀺 (Brahmi script)
• ဝပတိ (Burmese script)
• વપતિ (Gujarati script)
• ਵਪਤਿ (Gurmukhi script)
• 𑌵𑌪𑌤𑌿 (Grantha script)
• ꦮꦥꦠꦶ (Javanese script)
• 𑂫𑂣𑂞𑂱 (Kaithi script)
• ವಪತಿ (Kannada script)
• វបតិ (Khmer script)
• ວປຕິ (Lao script)
• വപതി (Malayalam script)
• ᠸᠠᢒᠠᢠᡳ (Manchu script)
• 𑘪𑘢𑘝𑘱 (Modi script)
• ᠸᠠᢒᠠᢐᠢ (Mongolian script)
• 𑧊𑧂𑦽𑧒 (Nandinagari script)
• 𑐰𑐥𑐟𑐶 (Newa script)
• ଵପତି (Odia script)
• ꢮꢦꢡꢶ (Saurashtra script)
• 𑆮𑆥𑆠𑆴 (Sharada script)
• 𑖪𑖢𑖝𑖰 (Siddham script)
• වපති (Sinhalese script)
• 𑩾𑩰𑩫𑩑 (Soyombo script)
• 𑚦𑚞𑚙𑚮 (Takri script)
• வபதி (Tamil script)
• వపతి (Telugu script)
• วปติ (Thai script)
• ཝ་པ་ཏི (Tibetan script)
• 𑒫𑒣𑒞𑒱 (Tirhuta script)
• 𑨭𑨞𑨙𑨁 (Zanabazar Square script)

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ʋɐ́.pɐ.ti/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈʋɐ.pɐ.t̪i/

Etymology 1

From Proto-Indo-Iranian *(H)wap- (“to strew, scatter”), from Proto-Indo-European *h₂wep(h₁)- (“to scatter, harass”). Cognate with Avestan 𐬬𐬍𐬎𐬎𐬁𐬞𐬀𐬝 (vīuuāpat̰, “strews apart, plunders”), and Hittite 𒄷𒉿𒀊𒍣 (huwapp-ⁱ, “to hurl, throw; to mistreat, harass”). See वप् (vap) for more etymological information.

The cognates show a semantic development from "strew, scatter" to "plunder, harass, destroy" ("to scatter" --> "to scatter the enemy armies"); this meaning is preserved in Rigveda 2.33.11.2 : anyáṃ te asmán ní vapantu sénāḥ (“[O Rudra] May your armies attack someone other than us”).

Verb

वपति • (vápati) third-singular indicative (class 1, type UP, root वप्)

1. to scatter, spread, strew, bestrew
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 8.7.4:

     वप॑न्ति म॒रुतो॒ मिहं॒ प्र वे॑पयन्ति॒ पर्व॑तान् ।
     यद्यामं॒ यान्ति॑ वा॒युभिः॑ ॥

     vápanti marúto míhaṃ prá vepayanti párvatān.
     yádyā́maṃ yā́nti vāyúbhiḥ.

     The Maruts spread the mist abroad and make mountains rock and reel,
     When with the winds they go their way.

   1. (especially) to strew or scatter seeds, sow
      • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 10.101.3:

        यु॒नक्त॒ सीरा॒ वि यु॒गा त॑नुध्वं कृ॒ते योनौ॑ वपते॒ह बीजं॑ ।
        गि॒रा च॑ श्रु॒ष्टिः सभ॑रा॒ अस॑न्नो॒ नेदी॑य॒ इत्सृ॒ण्यः॑ प॒क्वमेया॑त् ॥

        yunákta sī́rā ví yugā́ tanudhvaṃ kṛté yónau vapatehá bī́jaṃ.
        girā́ ca śruṣṭíḥ sábharā ásanno nédīya ítsṛṇyàḥ pakváméyāt.

        Lay on the yokes, and fasten well the traces: formed is the furrow, sow the seed within it.
        Through song may we find bearing fraught with plenty: near to the ripened grain approach the sickle.

      1. to plant, put in the ground
      2. to procreate, beget
   2. to scatter an army, to plunder
      • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 2.33.11:

        स्तु॒हि श्रु॒तं ग॑र्त॒सदं॒ युवा॑नं मृ॒गं न भी॒ममु॑पह॒त्नुमु॒ग्रम् ।
        मृ॒ळा ज॑रि॒त्रे रु॑द्र॒ स्तवा॑नो॒ऽन्यं ते॑ अ॒स्मन्नि व॑पन्तु॒ सेनाः॑ ॥

        stuhí śrutáṃ gartasádaṃ yúvānaṃ mṛgáṃ ná bhīmámupahatnúmugrám.
        mṛḷā́ jaritré rudra stávānoʼnyáṃ te asmánní vapantu sénāḥ.

        Praise him the chariot-borne, the young, the famous, fierce, slaying like a dreaded beast of the forest.
        O Rudra, praised, be gracious to the singer of your hymns. Let thy armies spare us and attack someone else.

2. to throw, cast (dice)
3. to throw or heap up, dam up

Conjugation

Present: वपति (vápati), वपते (vápate)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	वपति vápati	वपतः vápataḥ	वपन्ति vápanti	वपते vápate	वपेते vápete	वपन्ते vápante
Second	वपसि vápasi	वपथः vápathaḥ	वपथ vápatha	वपसे vápase	वपेथे vápethe	वपध्वे vápadhve
First	वपामि vápāmi	वपावः vápāvaḥ	वपामः / वपामसि¹ vápāmaḥ / vápāmasi¹	वपे vápe	वपावहे vápāvahe	वपामहे vápāmahe
Imperative
Third	वपतु vápatu	वपताम् vápatām	वपन्तु vápantu	वपताम् vápatām	वपेताम् vápetām	वपन्ताम् vápantām
Second	वप vápa	वपतम् vápatam	वपत vápata	वपस्व vápasva	वपेथाम् vápethām	वपध्वम् vápadhvam
First	वपानि vápāni	वपाव vápāva	वपाम vápāma	वपै vápai	वपावहै vápāvahai	वपामहै vápāmahai
Optative/Potential
Third	वपेत् / उपेत्² vápet / upet²	वपेताम् vápetām	वपेयुः vápeyuḥ	वपेत vápeta	वपेयाताम् vápeyātām	वपेरन् váperan
Second	वपेः vápeḥ	वपेतम् vápetam	वपेत vápeta	वपेथाः vápethāḥ	वपेयाथाम् vápeyāthām	वपेध्वम् vápedhvam
First	वपेयम् vápeyam	वपेव vápeva	वपेम vápema	वपेय vápeya	वपेवहि vápevahi	वपेमहि vápemahi
Subjunctive
Third	वपात् / वपाति vápāt / vápāti	वपातः vápātaḥ	वपान् vápān	वपाते / वपातै vápāte / vápātai	वपैते vápaite	वपन्त / वपान्तै vápanta / vápāntai
Second	वपाः / वपासि vápāḥ / vápāsi	वपाथः vápāthaḥ	वपाथ vápātha	वपासे / वपासै vápāse / vápāsai	वपैथे vápaithe	वपाध्वै vápādhvai
First	वपानि vápāni	वपाव vápāva	वपाम vápāma	वपै vápai	वपावहै vápāvahai	वपामहै vápāmahai
Participles
	वपत् vápat			वपमान vápamāna
Notes	The subjunctive is only used in Vedic Sanskrit. ¹Vedic ²Gṛhyasūtras

Imperfect: अवपत् (ávapat), अवपत (ávapata)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	अवपत् ávapat	अवपताम् ávapatām	अवपन् ávapan	अवपत ávapata	अवपेताम् ávapetām	अवपन्त ávapanta
Second	अवपः ávapaḥ	अवपतम् ávapatam	अवपत ávapata	अवपथाः ávapathāḥ	अवपेथाम् ávapethām	अवपध्वम् ávapadhvam
First	अवपम् ávapam	अवपाव ávapāva	अवपाम ávapāma	अवपे ávape	अवपावहि ávapāvahi	अवपामहि ávapāmahi

Descendants

• Dardic:
  • Kalami: [script needed] (bõ)
  • Kashmiri: ववुन् (wawun, “to sow”), व्यवुन् (wyawun, “id.”)
• Niya Prakrit: 𐨬𐨬𐨁𐨭𐨟𐨁 (vaviśati, “will sow”)
• Pali: vapati (“sows”)
• Prakrit: 𑀯𑀯𑀇 (vavaï)
  • Central:
    • Hindi: बोना (bonā)
  • Eastern:
    • Bhojpuri: बोअब (bōab), बोअल (bōal)
  • Northern:
    • Central Pahari:
      • Kumaoni: बोणो (boṇo)

Etymology 2

From Proto-Indo-Iranian *(H)wap- (“to shave, shear”). See वप् (vap) for more etymological information.

Verb

वपति • (vápati) third-singular indicative (class 1, root वप्)

1. to shave, shear
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 10.142.4:

     यदु॒द्वतो॑ नि॒वतो॒ यासि॒ बप्स॒त्पृथ॑गेषि प्रग॒र्धिनी॑व॒ सेना॑ ।
     य॒दा ते॒ वातो॑ अनु॒वाति॑ शो॒चिर्वप्ते॑व॒ श्मश्रु॑ वपसि॒ प्र भूम॑ ॥

     yádudváto niváto yā́si bápsatpṛ́thageṣi pragardhínīva sénā.
     yadā́ te vā́to anuvā́ti śocírvápteva śmáśru vapasi prá bhū́ma.

     O'er hills through vales devouring as thou goest, thou partest like an army fain for loot
     As when a barber shaves a beard, thou shavest earth when the wind blows on thy flame and fans it.