Jump to content

मूर्छित

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit मूर्छित (mūrchita).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /muːɾ.t͡ʃʰɪt̪/

Adjective

[edit]

मूर्छित (mūrchit) (indeclinable, Urdu spelling مورچهت)

  1. bereft of sensation or consciousness, rendered senseless, stupefied, fainted

References

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative forms

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

From the root मूर्छ् (mūrch) +‎ -इत (-ita).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

मूर्छित (mūrchita) stem

  1. fainted, stupefied, insensible
  2. calcined, solidified
  3. intensified, augmented, increased, grown, swollen
  4. reflected (as rays)
  5. tall, lofty
  6. agitated, excited

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of मूर्छित (mūrchita)
Singular Dual Plural
Nominative मूर्छितः
mūrchitaḥ
मूर्छितौ / मूर्छिता¹
mūrchitau / mūrchitā¹
मूर्छिताः / मूर्छितासः¹
mūrchitāḥ / mūrchitāsaḥ¹
Vocative मूर्छित
mūrchita
मूर्छितौ / मूर्छिता¹
mūrchitau / mūrchitā¹
मूर्छिताः / मूर्छितासः¹
mūrchitāḥ / mūrchitāsaḥ¹
Accusative मूर्छितम्
mūrchitam
मूर्छितौ / मूर्छिता¹
mūrchitau / mūrchitā¹
मूर्छितान्
mūrchitān
Instrumental मूर्छितेन
mūrchitena
मूर्छिताभ्याम्
mūrchitābhyām
मूर्छितैः / मूर्छितेभिः¹
mūrchitaiḥ / mūrchitebhiḥ¹
Dative मूर्छिताय
mūrchitāya
मूर्छिताभ्याम्
mūrchitābhyām
मूर्छितेभ्यः
mūrchitebhyaḥ
Ablative मूर्छितात्
mūrchitāt
मूर्छिताभ्याम्
mūrchitābhyām
मूर्छितेभ्यः
mūrchitebhyaḥ
Genitive मूर्छितस्य
mūrchitasya
मूर्छितयोः
mūrchitayoḥ
मूर्छितानाम्
mūrchitānām
Locative मूर्छिते
mūrchite
मूर्छितयोः
mūrchitayoḥ
मूर्छितेषु
mūrchiteṣu
Notes
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of मूर्छिता (mūrchitā)
Singular Dual Plural
Nominative मूर्छिता
mūrchitā
मूर्छिते
mūrchite
मूर्छिताः
mūrchitāḥ
Vocative मूर्छिते
mūrchite
मूर्छिते
mūrchite
मूर्छिताः
mūrchitāḥ
Accusative मूर्छिताम्
mūrchitām
मूर्छिते
mūrchite
मूर्छिताः
mūrchitāḥ
Instrumental मूर्छितया / मूर्छिता¹
mūrchitayā / mūrchitā¹
मूर्छिताभ्याम्
mūrchitābhyām
मूर्छिताभिः
mūrchitābhiḥ
Dative मूर्छितायै
mūrchitāyai
मूर्छिताभ्याम्
mūrchitābhyām
मूर्छिताभ्यः
mūrchitābhyaḥ
Ablative मूर्छितायाः / मूर्छितायै²
mūrchitāyāḥ / mūrchitāyai²
मूर्छिताभ्याम्
mūrchitābhyām
मूर्छिताभ्यः
mūrchitābhyaḥ
Genitive मूर्छितायाः / मूर्छितायै²
mūrchitāyāḥ / mūrchitāyai²
मूर्छितयोः
mūrchitayoḥ
मूर्छितानाम्
mūrchitānām
Locative मूर्छितायाम्
mūrchitāyām
मूर्छितयोः
mūrchitayoḥ
मूर्छितासु
mūrchitāsu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of मूर्छित (mūrchita)
Singular Dual Plural
Nominative मूर्छितम्
mūrchitam
मूर्छिते
mūrchite
मूर्छितानि / मूर्छिता¹
mūrchitāni / mūrchitā¹
Vocative मूर्छित
mūrchita
मूर्छिते
mūrchite
मूर्छितानि / मूर्छिता¹
mūrchitāni / mūrchitā¹
Accusative मूर्छितम्
mūrchitam
मूर्छिते
mūrchite
मूर्छितानि / मूर्छिता¹
mūrchitāni / mūrchitā¹
Instrumental मूर्छितेन
mūrchitena
मूर्छिताभ्याम्
mūrchitābhyām
मूर्छितैः / मूर्छितेभिः¹
mūrchitaiḥ / mūrchitebhiḥ¹
Dative मूर्छिताय
mūrchitāya
मूर्छिताभ्याम्
mūrchitābhyām
मूर्छितेभ्यः
mūrchitebhyaḥ
Ablative मूर्छितात्
mūrchitāt
मूर्छिताभ्याम्
mūrchitābhyām
मूर्छितेभ्यः
mūrchitebhyaḥ
Genitive मूर्छितस्य
mūrchitasya
मूर्छितयोः
mūrchitayoḥ
मूर्छितानाम्
mūrchitānām
Locative मूर्छिते
mūrchite
मूर्छितयोः
mūrchitayoḥ
मूर्छितेषु
mūrchiteṣu
Notes
  • ¹Vedic

References

[edit]