मूर्छित

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit मूर्छित (mūrchita).

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /muːɾ.t͡ʃʰɪt̪/

Adjective

मूर्छित • (mūrchit) (indeclinable, Urdu spelling مورچهت)

1. bereft of sensation or consciousness, rendered senseless, stupefied, fainted

References

• McGregor, Ronald Stuart (1993) “मूर्छित”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press
• Platts, John T. (1884) “मूर्छित”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co.

Sanskrit

Alternative forms

• मूर्च्छित (mūrcchita)

Alternative scripts

Alternative scripts

• মূৰ্ছিত (Assamese script)
• ᬫᬹᬃᬙᬶᬢ (Balinese script)
• মূর্ছিত (Bengali script)
• 𑰦𑰳𑰨𑰿𑰔𑰰𑰝 (Bhaiksuki script)
• 𑀫𑀽𑀭𑁆𑀙𑀺𑀢 (Brahmi script)
• မူရ်္ဆိတ (Burmese script)
• મૂર્છિત (Gujarati script)
• ਮੂਰ੍ਛਿਤ (Gurmukhi script)
• 𑌮𑍂𑌰𑍍𑌛𑌿𑌤 (Grantha script)
• ꦩꦹꦂꦖꦶꦠ (Javanese script)
• 𑂧𑂴𑂩𑂹𑂓𑂱𑂞 (Kaithi script)
• ಮೂರ್ಛಿತ (Kannada script)
• មូឆ៌ិត (Khmer script)
• ມູຣ຺ຉິຕ (Lao script)
• മൂര്ഛിത (Malayalam script)
• ᠮᡠᡠᡵᡮᡳᢠᠠ (Manchu script)
• 𑘦𑘴𑘨𑘿𑘔𑘱𑘝 (Modi script)
• ᠮᠤᠤᠷᠼᠢᢐᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑧆𑧕𑧈𑧠𑦴𑧒𑦽 (Nandinagari script)
• 𑐩𑐹𑐬𑑂𑐕𑐶𑐟 (Newa script)
• ମୂର୍ଛିତ (Odia script)
• ꢪꢹꢬ꣄ꢘꢶꢡ (Saurashtra script)
• 𑆩𑆷𑆫𑇀𑆗𑆴𑆠 (Sharada script)
• 𑖦𑖳𑖨𑖿𑖔𑖰𑖝 (Siddham script)
• මූර්‍ඡිත (Sinhalese script)
• 𑩴𑩒𑩛𑩼 𑪙𑩢𑩑𑩫 (Soyombo script)
• 𑚢𑚱𑚤𑚶𑚐𑚮𑚙 (Takri script)
• மூர்சி²த (Tamil script)
• మూర్ఛిత (Telugu script)
• มูรฺฉิต (Thai script)
• མཱུ་རྪི་ཏ (Tibetan script)
• 𑒧𑒴𑒩𑓂𑒕𑒱𑒞 (Tirhuta script)
• 𑨢𑨃𑨊𑨫𑩇𑨤𑨁𑨙 (Zanabazar Square script)

Etymology

From the root मूर्छ् (mūrch) +‎ -इत (-ita).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /muːɾ.t͡ɕʰi.tɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /muːɾ.t͡ɕʰi.t̪ɐ/

Adjective

मूर्छित • (mūrchita) stem

1. fainted, stupefied, insensible
2. calcined, solidified
3. intensified, augmented, increased, grown, swollen
4. reflected (as rays)
5. tall, lofty
6. agitated, excited

Declension

Masculine a-stem declension of मूर्छित

	singular	dual	plural
nominative	मूर्छितः (mūrchitaḥ)	मूर्छितौ (mūrchitau) मूर्छिता¹ (mūrchitā¹)	मूर्छिताः (mūrchitāḥ) मूर्छितासः¹ (mūrchitāsaḥ¹)
vocative	मूर्छित (mūrchita)	मूर्छितौ (mūrchitau) मूर्छिता¹ (mūrchitā¹)	मूर्छिताः (mūrchitāḥ) मूर्छितासः¹ (mūrchitāsaḥ¹)
accusative	मूर्छितम् (mūrchitam)	मूर्छितौ (mūrchitau) मूर्छिता¹ (mūrchitā¹)	मूर्छितान् (mūrchitān)
instrumental	मूर्छितेन (mūrchitena)	मूर्छिताभ्याम् (mūrchitābhyām)	मूर्छितैः (mūrchitaiḥ) मूर्छितेभिः¹ (mūrchitebhiḥ¹)
dative	मूर्छिताय (mūrchitāya)	मूर्छिताभ्याम् (mūrchitābhyām)	मूर्छितेभ्यः (mūrchitebhyaḥ)
ablative	मूर्छितात् (mūrchitāt)	मूर्छिताभ्याम् (mūrchitābhyām)	मूर्छितेभ्यः (mūrchitebhyaḥ)
genitive	मूर्छितस्य (mūrchitasya)	मूर्छितयोः (mūrchitayoḥ)	मूर्छितानाम् (mūrchitānām)
locative	मूर्छिते (mūrchite)	मूर्छितयोः (mūrchitayoḥ)	मूर्छितेषु (mūrchiteṣu)

• ¹Vedic

Feminine ā-stem declension of मूर्छिता

	singular	dual	plural
nominative	मूर्छिता (mūrchitā)	मूर्छिते (mūrchite)	मूर्छिताः (mūrchitāḥ)
vocative	मूर्छिते (mūrchite)	मूर्छिते (mūrchite)	मूर्छिताः (mūrchitāḥ)
accusative	मूर्छिताम् (mūrchitām)	मूर्छिते (mūrchite)	मूर्छिताः (mūrchitāḥ)
instrumental	मूर्छितया (mūrchitayā) मूर्छिता¹ (mūrchitā¹)	मूर्छिताभ्याम् (mūrchitābhyām)	मूर्छिताभिः (mūrchitābhiḥ)
dative	मूर्छितायै (mūrchitāyai)	मूर्छिताभ्याम् (mūrchitābhyām)	मूर्छिताभ्यः (mūrchitābhyaḥ)
ablative	मूर्छितायाः (mūrchitāyāḥ) मूर्छितायै² (mūrchitāyai²)	मूर्छिताभ्याम् (mūrchitābhyām)	मूर्छिताभ्यः (mūrchitābhyaḥ)
genitive	मूर्छितायाः (mūrchitāyāḥ) मूर्छितायै² (mūrchitāyai²)	मूर्छितयोः (mūrchitayoḥ)	मूर्छितानाम् (mūrchitānām)
locative	मूर्छितायाम् (mūrchitāyām)	मूर्छितयोः (mūrchitayoḥ)	मूर्छितासु (mūrchitāsu)

• ¹Vedic
• ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of मूर्छित

	singular	dual	plural
nominative	मूर्छितम् (mūrchitam)	मूर्छिते (mūrchite)	मूर्छितानि (mūrchitāni) मूर्छिता¹ (mūrchitā¹)
vocative	मूर्छित (mūrchita)	मूर्छिते (mūrchite)	मूर्छितानि (mūrchitāni) मूर्छिता¹ (mūrchitā¹)
accusative	मूर्छितम् (mūrchitam)	मूर्छिते (mūrchite)	मूर्छितानि (mūrchitāni) मूर्छिता¹ (mūrchitā¹)
instrumental	मूर्छितेन (mūrchitena)	मूर्छिताभ्याम् (mūrchitābhyām)	मूर्छितैः (mūrchitaiḥ) मूर्छितेभिः¹ (mūrchitebhiḥ¹)
dative	मूर्छिताय (mūrchitāya)	मूर्छिताभ्याम् (mūrchitābhyām)	मूर्छितेभ्यः (mūrchitebhyaḥ)
ablative	मूर्छितात् (mūrchitāt)	मूर्छिताभ्याम् (mūrchitābhyām)	मूर्छितेभ्यः (mūrchitebhyaḥ)
genitive	मूर्छितस्य (mūrchitasya)	मूर्छितयोः (mūrchitayoḥ)	मूर्छितानाम् (mūrchitānām)
locative	मूर्छिते (mūrchite)	मूर्छितयोः (mūrchitayoḥ)	मूर्छितेषु (mūrchiteṣu)

• ¹Vedic

References

• Monier Williams (1899) “मूर्छित”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 824.