मर्मर

Hindi

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /məɾ.məɾ/, [mɐɾ.mɐɾ]

Noun

मर्मर • (marmar) m

1. Alternative spelling of मरमर (marmar)

Declension

Declension of मर्मर (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	मर्मर marmar	मर्मर marmar
oblique	मर्मर marmar	मर्मरों marmarõ
vocative	मर्मर marmar	मर्मरो marmaro

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *mormur, of onomatopoeic origin. Cognate with Latin murmur (whence is borrowed English murmur), Ancient Greek μορμύρω (mormúrō, “to roar”), Old High German murmurōn, Old Armenian մռմռամ (mṙmṙam) and Lithuanian mùrmėti (“to mutter, murmur, babble”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /mɐɾ.mɐ.ɾɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈmɐɾ.mɐ.ɾɐ/

Noun

मर्मर • (marmara) stem, m

1. a murmur
2. a rustling sound

Declension

Masculine a-stem declension of मर्मर
Nom. sg.	मर्मरः (marmaraḥ)
Gen. sg.	मर्मरस्य (marmarasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मर्मरः (marmaraḥ)	मर्मरौ (marmarau)	मर्मराः (marmarāḥ)
Vocative	मर्मर (marmara)	मर्मरौ (marmarau)	मर्मराः (marmarāḥ)
Accusative	मर्मरम् (marmaram)	मर्मरौ (marmarau)	मर्मरान् (marmarān)
Instrumental	मर्मरेन (marmarena)	मर्मराभ्याम् (marmarābhyām)	मर्मरैः (marmaraiḥ)
Dative	मर्मराय (marmarāya)	मर्मराभ्याम् (marmarābhyām)	मर्मरेभ्यः (marmarebhyaḥ)
Ablative	मर्मरात् (marmarāt)	मर्मराभ्याम् (marmarābhyām)	मर्मरेभ्यः (marmarebhyaḥ)
Genitive	मर्मरस्य (marmarasya)	मर्मरयोः (marmarayoḥ)	मर्मरानाम् (marmarānām)
Locative	मर्मरे (marmare)	मर्मरयोः (marmarayoḥ)	मर्मरेषु (marmareṣu)