Jump to content

मन्या

From Wiktionary, the free dictionary

Sanskrit

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Indo-European *mon- (neck, nape). Cognate with Ancient Greek μάννος (mánnos), Old English manu (whence English mane).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

मन्या (mányā) stemf

  1. nape; back of the neck

Declension

[edit]
Feminine ā-stem declension of मन्या (mányā)
Singular Dual Plural
Nominative मन्या
mányā
मन्ये
mánye
मन्याः
mányāḥ
Vocative मन्ये
mánye
मन्ये
mánye
मन्याः
mányāḥ
Accusative मन्याम्
mányām
मन्ये
mánye
मन्याः
mányāḥ
Instrumental मन्यया / मन्या¹
mányayā / mányā¹
मन्याभ्याम्
mányābhyām
मन्याभिः
mányābhiḥ
Dative मन्यायै
mányāyai
मन्याभ्याम्
mányābhyām
मन्याभ्यः
mányābhyaḥ
Ablative मन्यायाः / मन्यायै²
mányāyāḥ / mányāyai²
मन्याभ्याम्
mányābhyām
मन्याभ्यः
mányābhyaḥ
Genitive मन्यायाः / मन्यायै²
mányāyāḥ / mányāyai²
मन्ययोः
mányayoḥ
मन्यानाम्
mányānām
Locative मन्यायाम्
mányāyām
मन्ययोः
mányayoḥ
मन्यासु
mányāsu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas

Descendants

[edit]
  • Konkani: मान (mān)
  • Marathi: मान (mān)
  • Romani: men (Neck)

References

[edit]