मन्तु
Pali
[edit]Alternative forms
[edit]Alternative scripts
Noun
[edit]मन्तु m
- Devanagari script form of mantu
Sanskrit
[edit]Alternative forms
[edit]Alternative scripts
- মন্তু (Assamese script)
- ᬫᬦ᭄ᬢᬸ (Balinese script)
- মন্তু (Bengali script)
- 𑰦𑰡𑰿𑰝𑰲 (Bhaiksuki script)
- 𑀫𑀦𑁆𑀢𑀼 (Brahmi script)
- မန္တု (Burmese script)
- મન્તુ (Gujarati script)
- ਮਨ੍ਤੁ (Gurmukhi script)
- 𑌮𑌨𑍍𑌤𑍁 (Grantha script)
- ꦩꦤ꧀ꦠꦸ (Javanese script)
- 𑂧𑂢𑂹𑂞𑂳 (Kaithi script)
- ಮನ್ತು (Kannada script)
- មន្តុ (Khmer script)
- ມນ຺ຕຸ (Lao script)
- മന്തു (Malayalam script)
- ᠮᠠᠨᢠᡠ (Manchu script)
- 𑘦𑘡𑘿𑘝𑘳 (Modi script)
- ᠮᠠᠨᢐᠤ (Mongolian script)
- 𑧆𑧁𑧠𑦽𑧔 (Nandinagari script)
- 𑐩𑐣𑑂𑐟𑐸 (Newa script)
- ମନ୍ତୁ (Odia script)
- ꢪꢥ꣄ꢡꢸ (Saurashtra script)
- 𑆩𑆤𑇀𑆠𑆶 (Sharada script)
- 𑖦𑖡𑖿𑖝𑖲 (Siddham script)
- මන්තු (Sinhalese script)
- 𑩴𑩯 𑪙𑩫𑩒 (Soyombo script)
- 𑚢𑚝𑚶𑚙𑚰 (Takri script)
- மந்து (Tamil script)
- మన్తు (Telugu script)
- มนฺตุ (Thai script)
- མ་ནྟུ (Tibetan script)
- 𑒧𑒢𑓂𑒞𑒳 (Tirhuta script)
- 𑨢𑨝𑩇𑨙𑨃 (Zanabazar Square script)
Etymology
[edit]From Proto-Indo-European *men- (“to think”). Cf. English mentor.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]मन्तु • (mántu) stem, m
- an adviser, manager, disposer, ruler, arbiter
- advice, counsel
- a fault, offence, transgression
- a man, mankind
Declension
[edit]| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | मन्तुः (mántuḥ) | मन्तू (mántū) | मन्तवः (mántavaḥ) |
| vocative | मन्तो (mánto) | मन्तू (mántū) | मन्तवः (mántavaḥ) |
| accusative | मन्तुम् (mántum) | मन्तू (mántū) | मन्तून् (mántūn) |
| instrumental | मन्तुना (mántunā) मन्त्वा¹ (mántvā¹) |
मन्तुभ्याम् (mántubhyām) | मन्तुभिः (mántubhiḥ) |
| dative | मन्तवे (mántave) | मन्तुभ्याम् (mántubhyām) | मन्तुभ्यः (mántubhyaḥ) |
| ablative | मन्तोः (mántoḥ) | मन्तुभ्याम् (mántubhyām) | मन्तुभ्यः (mántubhyaḥ) |
| genitive | मन्तोः (mántoḥ) | मन्त्वोः (mántvoḥ) | मन्तूनाम् (mántūnām) |
| locative | मन्तौ (mántau) | मन्त्वोः (mántvoḥ) | मन्तुषु (mántuṣu) |
- ¹Vedic
Descendants
[edit]- Pali: mantu
Noun
[edit]मन्तु • (mántu) stem, f
- an adviser, manager, disposer, ruler, arbiter
- thought, understanding, intellect
Declension
[edit]| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | मन्तुः (mántuḥ) | मन्तू (mántū) | मन्तवः (mántavaḥ) |
| vocative | मन्तो (mánto) | मन्तू (mántū) | मन्तवः (mántavaḥ) |
| accusative | मन्तुम् (mántum) | मन्तू (mántū) | मन्तूः (mántūḥ) |
| instrumental | मन्त्वा (mántvā) | मन्तुभ्याम् (mántubhyām) | मन्तुभिः (mántubhiḥ) |
| dative | मन्तवे (mántave) मन्त्वै¹ (mántvai¹) |
मन्तुभ्याम् (mántubhyām) | मन्तुभ्यः (mántubhyaḥ) |
| ablative | मन्तोः (mántoḥ) मन्त्वाः¹ (mántvāḥ¹) मन्त्वै² (mántvai²) |
मन्तुभ्याम् (mántubhyām) | मन्तुभ्यः (mántubhyaḥ) |
| genitive | मन्तोः (mántoḥ) मन्त्वाः¹ (mántvāḥ¹) मन्त्वै² (mántvai²) |
मन्त्वोः (mántvoḥ) | मन्तूनाम् (mántūnām) |
| locative | मन्तौ (mántau) मन्त्वाम्¹ (mántvām¹) |
मन्त्वोः (mántvoḥ) | मन्तुषु (mántuṣu) |
- ¹Later Sanskrit
- ²Brāhmaṇas
References
[edit]- Monier Williams (1899) “मन्तु”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 785, column 3.