भार्मन्

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *bʰárma, from Proto-Indo-Iranian *bʰárma, from Proto-Indo-European *bʰérmn̥. Cognate with Proto-Slavic *bèrmę.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /bʱɑ́ːɾ.mɐn/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /bʱɑːɾ.mɐn̪/

Noun

भार्मन् • (bhā́rman) stem, m or n

1. a board for bearing or holding
2. table

Declension

Masculine an-stem declension of भार्मन्

	singular	dual	plural
nominative	भार्मा (bhā́rmā)	भार्माणौ (bhā́rmāṇau) भार्माणा¹ (bhā́rmāṇā¹)	भार्माणः (bhā́rmāṇaḥ)
vocative	भार्मन् (bhā́rman)	भार्माणौ (bhā́rmāṇau) भार्माणा¹ (bhā́rmāṇā¹)	भार्माणः (bhā́rmāṇaḥ)
accusative	भार्माणम् (bhā́rmāṇam)	भार्माणौ (bhā́rmāṇau) भार्माणा¹ (bhā́rmāṇā¹)	भार्मणः (bhā́rmaṇaḥ)
instrumental	भार्मणा (bhā́rmaṇā)	भार्मभ्याम् (bhā́rmabhyām)	भार्मभिः (bhā́rmabhiḥ)
dative	भार्मणे (bhā́rmaṇe)	भार्मभ्याम् (bhā́rmabhyām)	भार्मभ्यः (bhā́rmabhyaḥ)
ablative	भार्मणः (bhā́rmaṇaḥ)	भार्मभ्याम् (bhā́rmabhyām)	भार्मभ्यः (bhā́rmabhyaḥ)
genitive	भार्मणः (bhā́rmaṇaḥ)	भार्मणोः (bhā́rmaṇoḥ)	भार्मणाम् (bhā́rmaṇām)
locative	भार्मणि (bhā́rmaṇi) भार्मन्¹ (bhā́rman¹)	भार्मणोः (bhā́rmaṇoḥ)	भार्मसु (bhā́rmasu)

• ¹Vedic

Neuter an-stem declension of भार्मन्

	singular	dual	plural
nominative	भार्म (bhā́rma)	भार्मणी (bhā́rmaṇī)	भार्माणि (bhā́rmāṇi) भार्म¹ (bhā́rma¹) भार्मा¹ (bhā́rmā¹)
vocative	भार्मन् (bhā́rman) भार्म (bhā́rma)	भार्मणी (bhā́rmaṇī)	भार्माणि (bhā́rmāṇi) भार्म¹ (bhā́rma¹) भार्मा¹ (bhā́rmā¹)
accusative	भार्म (bhā́rma)	भार्मणी (bhā́rmaṇī)	भार्माणि (bhā́rmāṇi) भार्म¹ (bhā́rma¹) भार्मा¹ (bhā́rmā¹)
instrumental	भार्मणा (bhā́rmaṇā)	भार्मभ्याम् (bhā́rmabhyām)	भार्मभिः (bhā́rmabhiḥ)
dative	भार्मणे (bhā́rmaṇe)	भार्मभ्याम् (bhā́rmabhyām)	भार्मभ्यः (bhā́rmabhyaḥ)
ablative	भार्मणः (bhā́rmaṇaḥ)	भार्मभ्याम् (bhā́rmabhyām)	भार्मभ्यः (bhā́rmabhyaḥ)
genitive	भार्मणः (bhā́rmaṇaḥ)	भार्मणोः (bhā́rmaṇoḥ)	भार्मणाम् (bhā́rmaṇām)
locative	भार्मणि (bhā́rmaṇi) भार्मन्¹ (bhā́rman¹)	भार्मणोः (bhā́rmaṇoḥ)	भार्मसु (bhā́rmasu)

• ¹Vedic