भरीमन्
Sanskrit
[edit]Etymology
[edit]From भृ (bhṛ), from Proto-Indo-European *bʰer- (“to bear, carry”).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]भरीमन् • (bhárīman) stem, n (root भृ)
Declension
[edit]| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | भरीम (bhárīma) | भरीम्णी (bhárīmṇī) भरीमणी (bhárīmaṇī) |
भरीमाणि (bhárīmāṇi) भरीम¹ (bhárīma¹) भरीमा¹ (bhárīmā¹) |
| vocative | भरीमन् (bhárīman) भरीम (bhárīma) |
भरीम्णी (bhárīmṇī) भरीमणी (bhárīmaṇī) |
भरीमाणि (bhárīmāṇi) भरीम¹ (bhárīma¹) भरीमा¹ (bhárīmā¹) |
| accusative | भरीम (bhárīma) | भरीम्णी (bhárīmṇī) भरीमणी (bhárīmaṇī) |
भरीमाणि (bhárīmāṇi) भरीम¹ (bhárīma¹) भरीमा¹ (bhárīmā¹) |
| instrumental | भरीम्णा (bhárīmṇā) | भरीमभ्याम् (bhárīmabhyām) | भरीमभिः (bhárīmabhiḥ) |
| dative | भरीम्णे (bhárīmṇe) | भरीमभ्याम् (bhárīmabhyām) | भरीमभ्यः (bhárīmabhyaḥ) |
| ablative | भरीम्णः (bhárīmṇaḥ) | भरीमभ्याम् (bhárīmabhyām) | भरीमभ्यः (bhárīmabhyaḥ) |
| genitive | भरीम्णः (bhárīmṇaḥ) | भरीम्णोः (bhárīmṇoḥ) | भरीम्णाम् (bhárīmṇām) |
| locative | भरीम्णि (bhárīmṇi) भरीमणि (bhárīmaṇi) भरीमन्¹ (bhárīman¹) |
भरीम्णोः (bhárīmṇoḥ) | भरीमसु (bhárīmasu) |
- ¹Vedic