Jump to content

ब्रह्म

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit ब्रह्मन् (bráhman).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /bɾəɦ.mᵊ/, [bɾɛʱ.mᵊ]

Proper noun

[edit]

ब्रह्म (brahmam

  1. (Hinduism) Brahman (concept of Hinduism)

Declension

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

See ब्रह्मन् (brahman).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ब्रह्म (brahma) stemm

  1. priest

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of ब्रह्म (brahma)
Singular Dual Plural
Nominative ब्रह्मः
brahmaḥ
ब्रह्मौ / ब्रह्मा¹
brahmau / brahmā¹
ब्रह्माः / ब्रह्मासः¹
brahmāḥ / brahmāsaḥ¹
Vocative ब्रह्म
brahma
ब्रह्मौ / ब्रह्मा¹
brahmau / brahmā¹
ब्रह्माः / ब्रह्मासः¹
brahmāḥ / brahmāsaḥ¹
Accusative ब्रह्मम्
brahmam
ब्रह्मौ / ब्रह्मा¹
brahmau / brahmā¹
ब्रह्मान्
brahmān
Instrumental ब्रह्मेण
brahmeṇa
ब्रह्माभ्याम्
brahmābhyām
ब्रह्मैः / ब्रह्मेभिः¹
brahmaiḥ / brahmebhiḥ¹
Dative ब्रह्माय
brahmāya
ब्रह्माभ्याम्
brahmābhyām
ब्रह्मेभ्यः
brahmebhyaḥ
Ablative ब्रह्मात्
brahmāt
ब्रह्माभ्याम्
brahmābhyām
ब्रह्मेभ्यः
brahmebhyaḥ
Genitive ब्रह्मस्य
brahmasya
ब्रह्मयोः
brahmayoḥ
ब्रह्माणाम्
brahmāṇām
Locative ब्रह्मे
brahme
ब्रह्मयोः
brahmayoḥ
ब्रह्मेषु
brahmeṣu
Notes
  • ¹Vedic

Proper noun

[edit]

ब्रह्म (brahma) stemn

  1. Brahman, the all-spirit

Declension

[edit]
Neuter a-stem declension of ब्रह्म (brahma)
Singular
Nominative ब्रह्मम्
brahmam
Vocative ब्रह्म
brahma
Accusative ब्रह्मम्
brahmam
Instrumental ब्रह्मेण
brahmeṇa
Dative ब्रह्माय
brahmāya
Ablative ब्रह्मात्
brahmāt
Genitive ब्रह्मस्य
brahmasya
Locative ब्रह्मे
brahme

Proper noun

[edit]

ब्रह्म (brahma) stemn

  1. nominative/vocative/accusative singular of ब्रह्मन् (brahman)

References

[edit]