बृंहित

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• বৃংহিত (Assamese script)
• ᬩᬺᬂᬳᬶᬢ (Balinese script)
• বৃংহিত (Bengali script)
• 𑰤𑰴𑰽𑰮𑰰𑰝 (Bhaiksuki script)
• 𑀩𑀾𑀁𑀳𑀺𑀢 (Brahmi script)
• ဗၖံဟိတ (Burmese script)
• બૃંહિત (Gujarati script)
• ਬ੍ਰਂਹਿਤ (Gurmukhi script)
• 𑌬𑍃𑌂𑌹𑌿𑌤 (Grantha script)
• ꦧꦽꦁꦲꦶꦠ (Javanese script)
• 𑂥𑃂𑂁𑂯𑂱𑂞 (Kaithi script)
• ಬೃಂಹಿತ (Kannada script)
• ព្ឫំហិត (Khmer script)
• ພ຺ຣິໍຫິຕ (Lao script)
• ബൃംഹിത (Malayalam script)
• ᢀ᠋ᠪᡵᡳᡥᡳᢠᠠ (Manchu script)
• 𑘤𑘵𑘽𑘮𑘱𑘝 (Modi script)
• ᢀ᠋ᠪᠷᠢᠾᠢᢐᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑧄𑧖𑧞𑧎𑧒𑦽 (Nandinagari script)
• 𑐧𑐺𑑄𑐴𑐶𑐟 (Newa script)
• ବୃଂହିତ (Odia script)
• ꢨꢺꢀꢲꢶꢡ (Saurashtra script)
• 𑆧𑆸𑆁𑆲𑆴𑆠 (Sharada script)
• 𑖤𑖴𑖽𑖮𑖰𑖝 (Siddham script)
• බෘංහිත (Sinhalese script)
• 𑩲𑩙𑪖𑪂𑩑𑩫 (Soyombo script)
• 𑚠𑚫𑚩𑚮𑚙 (Takri script)
• ப்³ரிஂஹித (Tamil script)
• బృంహిత (Telugu script)
• พฺฤํหิต (Thai script)
• བྲྀཾ་ཧི་ཏ (Tibetan script)
• 𑒥𑒵𑓀𑒯𑒱𑒞 (Tirhuta script)
• 𑨠𑨼𑨉𑨸𑨱𑨁𑨙 (Zanabazar Square script)

Etymology

From the root बृह् (bṛh).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /br̩̃.ɦi.tɐ́/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /br̩̃.ɦi.t̪ɐ/

Participle

बृंहित • (bṛṃhitá) past passive participle (root बृह्)

1. past participle of बृह् (bṛh); expanded

Adjective

बृंहित • (bṛṃhitá) stem

1. thicked, grown great or strong
2. increased, expanded

Declension

Masculine a-stem declension of बृंहित

	singular	dual	plural
nominative	बृंहितः (bṛṃhitáḥ)	बृंहितौ (bṛṃhitaú) बृंहिता¹ (bṛṃhitā́¹)	बृंहिताः (bṛṃhitā́ḥ) बृंहितासः¹ (bṛṃhitā́saḥ¹)
vocative	बृंहित (bṛ́ṃhita)	बृंहितौ (bṛ́ṃhitau) बृंहिता¹ (bṛ́ṃhitā¹)	बृंहिताः (bṛ́ṃhitāḥ) बृंहितासः¹ (bṛ́ṃhitāsaḥ¹)
accusative	बृंहितम् (bṛṃhitám)	बृंहितौ (bṛṃhitaú) बृंहिता¹ (bṛṃhitā́¹)	बृंहितान् (bṛṃhitā́n)
instrumental	बृंहितेन (bṛṃhiténa)	बृंहिताभ्याम् (bṛṃhitā́bhyām)	बृंहितैः (bṛṃhitaíḥ) बृंहितेभिः¹ (bṛṃhitébhiḥ¹)
dative	बृंहिताय (bṛṃhitā́ya)	बृंहिताभ्याम् (bṛṃhitā́bhyām)	बृंहितेभ्यः (bṛṃhitébhyaḥ)
ablative	बृंहितात् (bṛṃhitā́t)	बृंहिताभ्याम् (bṛṃhitā́bhyām)	बृंहितेभ्यः (bṛṃhitébhyaḥ)
genitive	बृंहितस्य (bṛṃhitásya)	बृंहितयोः (bṛṃhitáyoḥ)	बृंहितानाम् (bṛṃhitā́nām)
locative	बृंहिते (bṛṃhité)	बृंहितयोः (bṛṃhitáyoḥ)	बृंहितेषु (bṛṃhitéṣu)

• ¹Vedic

Feminine ā-stem declension of बृंहिता

	singular	dual	plural
nominative	बृंहिता (bṛṃhitā́)	बृंहिते (bṛṃhité)	बृंहिताः (bṛṃhitā́ḥ)
vocative	बृंहिते (bṛ́ṃhite)	बृंहिते (bṛ́ṃhite)	बृंहिताः (bṛ́ṃhitāḥ)
accusative	बृंहिताम् (bṛṃhitā́m)	बृंहिते (bṛṃhité)	बृंहिताः (bṛṃhitā́ḥ)
instrumental	बृंहितया (bṛṃhitáyā) बृंहिता¹ (bṛṃhitā́¹)	बृंहिताभ्याम् (bṛṃhitā́bhyām)	बृंहिताभिः (bṛṃhitā́bhiḥ)
dative	बृंहितायै (bṛṃhitā́yai)	बृंहिताभ्याम् (bṛṃhitā́bhyām)	बृंहिताभ्यः (bṛṃhitā́bhyaḥ)
ablative	बृंहितायाः (bṛṃhitā́yāḥ) बृंहितायै² (bṛṃhitā́yai²)	बृंहिताभ्याम् (bṛṃhitā́bhyām)	बृंहिताभ्यः (bṛṃhitā́bhyaḥ)
genitive	बृंहितायाः (bṛṃhitā́yāḥ) बृंहितायै² (bṛṃhitā́yai²)	बृंहितयोः (bṛṃhitáyoḥ)	बृंहितानाम् (bṛṃhitā́nām)
locative	बृंहितायाम् (bṛṃhitā́yām)	बृंहितयोः (bṛṃhitáyoḥ)	बृंहितासु (bṛṃhitā́su)

• ¹Vedic
• ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of बृंहित

	singular	dual	plural
nominative	बृंहितम् (bṛṃhitám)	बृंहिते (bṛṃhité)	बृंहितानि (bṛṃhitā́ni) बृंहिता¹ (bṛṃhitā́¹)
vocative	बृंहित (bṛ́ṃhita)	बृंहिते (bṛ́ṃhite)	बृंहितानि (bṛ́ṃhitāni) बृंहिता¹ (bṛ́ṃhitā¹)
accusative	बृंहितम् (bṛṃhitám)	बृंहिते (bṛṃhité)	बृंहितानि (bṛṃhitā́ni) बृंहिता¹ (bṛṃhitā́¹)
instrumental	बृंहितेन (bṛṃhiténa)	बृंहिताभ्याम् (bṛṃhitā́bhyām)	बृंहितैः (bṛṃhitaíḥ) बृंहितेभिः¹ (bṛṃhitébhiḥ¹)
dative	बृंहिताय (bṛṃhitā́ya)	बृंहिताभ्याम् (bṛṃhitā́bhyām)	बृंहितेभ्यः (bṛṃhitébhyaḥ)
ablative	बृंहितात् (bṛṃhitā́t)	बृंहिताभ्याम् (bṛṃhitā́bhyām)	बृंहितेभ्यः (bṛṃhitébhyaḥ)
genitive	बृंहितस्य (bṛṃhitásya)	बृंहितयोः (bṛṃhitáyoḥ)	बृंहितानाम् (bṛṃhitā́nām)
locative	बृंहिते (bṛṃhité)	बृंहितयोः (bṛṃhitáyoḥ)	बृंहितेषु (bṛṃhitéṣu)

• ¹Vedic

References

• Monier Williams (1899) “बृंहित”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 735, column 3.