बृंहित

Sanskrit

Alternative scripts

বৃংহিত (Assamese script)
ᬩᬺᬂᬳᬶᬢ (Balinese script)
বৃংহিত (Bengali script)
𑰤𑰴𑰽𑰮𑰰𑰝 (Bhaiksuki script)
𑀩𑀾𑀁𑀳𑀺𑀢 (Brahmi script)
ဗၖံဟိတ (Burmese script)
બૃંહિત (Gujarati script)
ਬ੍ਰਂਹਿਤ (Gurmukhi script)
𑌬𑍃𑌂𑌹𑌿𑌤 (Grantha script)
ꦧꦽꦁꦲꦶꦠ (Javanese script)
𑂥𑃂𑂁𑂯𑂱𑂞 (Kaithi script)
ಬೃಂಹಿತ (Kannada script)
ព្ឫំហិត (Khmer script)
ພ຺ຣິໍຫິຕ (Lao script)
ബൃംഹിത (Malayalam script)
ᢀ᠋ᠪᡵᡳᡥᡳᢠᠠ (Manchu script)
𑘤𑘵𑘽𑘮𑘱𑘝 (Modi script)
ᢀ᠋ᠪᠷᠢᠾᠢᢐᠠ᠋ (Mongolian script)
𑧄𑧖𑧞𑧎𑧒𑦽 (Nandinagari script)
𑐧𑐺𑑄𑐴𑐶𑐟 (Newa script)
ବୃଂହିତ (Odia script)
ꢨꢺꢀꢲꢶꢡ (Saurashtra script)
𑆧𑆸𑆁𑆲𑆴𑆠 (Sharada script)
𑖤𑖴𑖽𑖮𑖰𑖝 (Siddham script)
බෘංහිත (Sinhalese script)
𑩲𑩙𑪖𑪂𑩑𑩫 (Soyombo script)
𑚠𑚫𑚩𑚮𑚙 (Takri script)
ப்³ரிஂஹித (Tamil script)
బృంహిత (Telugu script)
พฺฤํหิต (Thai script)
བྲྀཾ་ཧི་ཏ (Tibetan script)
𑒥𑒵𑓀𑒯𑒱𑒞 (Tirhuta script)
𑨠𑨼𑨉𑨸𑨱𑨁𑨙 (Zanabazar Square script)

Etymology

From the root बृह् (bṛh).

Pronunciation

(Vedic) IPA^(key): /br̩̃.ɦi.tɐ́/
(Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈbr̩̃.ɦi.t̪ɐ/

Participle

बृंहित • (bṛṃhitá) past passive participle (root बृह्)

past participle of बृह् (bṛh); expanded

Adjective

बृंहित • (bṛṃhitá) stem

thicked, grown great or strong
increased, expanded

Declension

Masculine a-stem declension of बृंहित (bṛṃhitá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	बृंहितः bṛṃhitáḥ	बृंहितौ / बृंहिता¹ bṛṃhitaú / bṛṃhitā́¹	बृंहिताः / बृंहितासः¹ bṛṃhitā́ḥ / bṛṃhitā́saḥ¹
Vocative	बृंहित bṛ́ṃhita	बृंहितौ / बृंहिता¹ bṛ́ṃhitau / bṛ́ṃhitā¹	बृंहिताः / बृंहितासः¹ bṛ́ṃhitāḥ / bṛ́ṃhitāsaḥ¹
Accusative	बृंहितम् bṛṃhitám	बृंहितौ / बृंहिता¹ bṛṃhitaú / bṛṃhitā́¹	बृंहितान् bṛṃhitā́n
Instrumental	बृंहितेन bṛṃhiténa	बृंहिताभ्याम् bṛṃhitā́bhyām	बृंहितैः / बृंहितेभिः¹ bṛṃhitaíḥ / bṛṃhitébhiḥ¹
Dative	बृंहिताय bṛṃhitā́ya	बृंहिताभ्याम् bṛṃhitā́bhyām	बृंहितेभ्यः bṛṃhitébhyaḥ
Ablative	बृंहितात् bṛṃhitā́t	बृंहिताभ्याम् bṛṃhitā́bhyām	बृंहितेभ्यः bṛṃhitébhyaḥ
Genitive	बृंहितस्य bṛṃhitásya	बृंहितयोः bṛṃhitáyoḥ	बृंहितानाम् bṛṃhitā́nām
Locative	बृंहिते bṛṃhité	बृंहितयोः bṛṃhitáyoḥ	बृंहितेषु bṛṃhitéṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of बृंहिता (bṛṃhitā́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	बृंहिता bṛṃhitā́	बृंहिते bṛṃhité	बृंहिताः bṛṃhitā́ḥ
Vocative	बृंहिते bṛ́ṃhite	बृंहिते bṛ́ṃhite	बृंहिताः bṛ́ṃhitāḥ
Accusative	बृंहिताम् bṛṃhitā́m	बृंहिते bṛṃhité	बृंहिताः bṛṃhitā́ḥ
Instrumental	बृंहितया / बृंहिता¹ bṛṃhitáyā / bṛṃhitā́¹	बृंहिताभ्याम् bṛṃhitā́bhyām	बृंहिताभिः bṛṃhitā́bhiḥ
Dative	बृंहितायै bṛṃhitā́yai	बृंहिताभ्याम् bṛṃhitā́bhyām	बृंहिताभ्यः bṛṃhitā́bhyaḥ
Ablative	बृंहितायाः / बृंहितायै² bṛṃhitā́yāḥ / bṛṃhitā́yai²	बृंहिताभ्याम् bṛṃhitā́bhyām	बृंहिताभ्यः bṛṃhitā́bhyaḥ
Genitive	बृंहितायाः / बृंहितायै² bṛṃhitā́yāḥ / bṛṃhitā́yai²	बृंहितयोः bṛṃhitáyoḥ	बृंहितानाम् bṛṃhitā́nām
Locative	बृंहितायाम् bṛṃhitā́yām	बृंहितयोः bṛṃhitáyoḥ	बृंहितासु bṛṃhitā́su
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of बृंहित (bṛṃhitá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	बृंहितम् bṛṃhitám	बृंहिते bṛṃhité	बृंहितानि / बृंहिता¹ bṛṃhitā́ni / bṛṃhitā́¹
Vocative	बृंहित bṛ́ṃhita	बृंहिते bṛ́ṃhite	बृंहितानि / बृंहिता¹ bṛ́ṃhitāni / bṛ́ṃhitā¹
Accusative	बृंहितम् bṛṃhitám	बृंहिते bṛṃhité	बृंहितानि / बृंहिता¹ bṛṃhitā́ni / bṛṃhitā́¹
Instrumental	बृंहितेन bṛṃhiténa	बृंहिताभ्याम् bṛṃhitā́bhyām	बृंहितैः / बृंहितेभिः¹ bṛṃhitaíḥ / bṛṃhitébhiḥ¹
Dative	बृंहिताय bṛṃhitā́ya	बृंहिताभ्याम् bṛṃhitā́bhyām	बृंहितेभ्यः bṛṃhitébhyaḥ
Ablative	बृंहितात् bṛṃhitā́t	बृंहिताभ्याम् bṛṃhitā́bhyām	बृंहितेभ्यः bṛṃhitébhyaḥ
Genitive	बृंहितस्य bṛṃhitásya	बृंहितयोः bṛṃhitáyoḥ	बृंहितानाम् bṛṃhitā́nām
Locative	बृंहिते bṛṃhité	बृंहितयोः bṛṃhitáyoḥ	बृंहितेषु bṛṃhitéṣu
Notes	¹Vedic

References

Monier Williams (1899) “बृंहित”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 735, column 3.