Jump to content

बधिर

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit बधिर (badhira). Doublet of बहरा (bahrā).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /bə.d̪ʱɪɾ/, [bɐ.d̪ʱɪɾ]

Adjective

[edit]

बधिर (badhir) (indeclinable)

  1. deaf
    Synonym: बहरा (bahrā)

Marathi

[edit]

Alternative forms

[edit]
  • बधीर (badhīr) (assimilated form with final vowel lengthened)

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit बधिर (badhira). Doublet of बहिरा (bahirā).

Adjective

[edit]

बधिर (badhir)

  1. deaf

References

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Indo-European *bʰodʰHrós (deaf). Cognate with Irish bodhar and Breton bouzar.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

बधिर (badhirá) stem

  1. deaf
    • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 8.45.17:
      उ॒त त्वाब॑धिरं व॒यं श्रुत्क॑र्णं॒ सन्त॑मू॒तये॑ ।
      दू॒रादि॒ह ह॑वामहे ॥
      utá tvā́badhiraṃ vayáṃ śrútkarṇaṃ sántamūtáye.
      dūrā́dihá havāmahe.
      And thee who art not deaf, whose cars are quick to listen, for our aid,
      We call to us from far away.

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of बधिर
singular dual plural
nominative बधिरः (badhiraḥ) बधिरौ (badhirau)
बधिरा¹ (badhirā¹)
बधिराः (badhirāḥ)
बधिरासः¹ (badhirāsaḥ¹)
vocative बधिर (badhira) बधिरौ (badhirau)
बधिरा¹ (badhirā¹)
बधिराः (badhirāḥ)
बधिरासः¹ (badhirāsaḥ¹)
accusative बधिरम् (badhiram) बधिरौ (badhirau)
बधिरा¹ (badhirā¹)
बधिरान् (badhirān)
instrumental बधिरेण (badhireṇa) बधिराभ्याम् (badhirābhyām) बधिरैः (badhiraiḥ)
बधिरेभिः¹ (badhirebhiḥ¹)
dative बधिराय (badhirāya) बधिराभ्याम् (badhirābhyām) बधिरेभ्यः (badhirebhyaḥ)
ablative बधिरात् (badhirāt) बधिराभ्याम् (badhirābhyām) बधिरेभ्यः (badhirebhyaḥ)
genitive बधिरस्य (badhirasya) बधिरयोः (badhirayoḥ) बधिराणाम् (badhirāṇām)
locative बधिरे (badhire) बधिरयोः (badhirayoḥ) बधिरेषु (badhireṣu)
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of बधिरा
singular dual plural
nominative बधिरा (badhirā) बधिरे (badhire) बधिराः (badhirāḥ)
vocative बधिरे (badhire) बधिरे (badhire) बधिराः (badhirāḥ)
accusative बधिराम् (badhirām) बधिरे (badhire) बधिराः (badhirāḥ)
instrumental बधिरया (badhirayā)
बधिरा¹ (badhirā¹)
बधिराभ्याम् (badhirābhyām) बधिराभिः (badhirābhiḥ)
dative बधिरायै (badhirāyai) बधिराभ्याम् (badhirābhyām) बधिराभ्यः (badhirābhyaḥ)
ablative बधिरायाः (badhirāyāḥ)
बधिरायै² (badhirāyai²)
बधिराभ्याम् (badhirābhyām) बधिराभ्यः (badhirābhyaḥ)
genitive बधिरायाः (badhirāyāḥ)
बधिरायै² (badhirāyai²)
बधिरयोः (badhirayoḥ) बधिराणाम् (badhirāṇām)
locative बधिरायाम् (badhirāyām) बधिरयोः (badhirayoḥ) बधिरासु (badhirāsu)
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of बधिर
singular dual plural
nominative बधिरम् (badhiram) बधिरे (badhire) बधिराणि (badhirāṇi)
बधिरा¹ (badhirā¹)
vocative बधिर (badhira) बधिरे (badhire) बधिराणि (badhirāṇi)
बधिरा¹ (badhirā¹)
accusative बधिरम् (badhiram) बधिरे (badhire) बधिराणि (badhirāṇi)
बधिरा¹ (badhirā¹)
instrumental बधिरेण (badhireṇa) बधिराभ्याम् (badhirābhyām) बधिरैः (badhiraiḥ)
बधिरेभिः¹ (badhirebhiḥ¹)
dative बधिराय (badhirāya) बधिराभ्याम् (badhirābhyām) बधिरेभ्यः (badhirebhyaḥ)
ablative बधिरात् (badhirāt) बधिराभ्याम् (badhirābhyām) बधिरेभ्यः (badhirebhyaḥ)
genitive बधिरस्य (badhirasya) बधिरयोः (badhirayoḥ) बधिराणाम् (badhirāṇām)
locative बधिरे (badhire) बधिरयोः (badhirayoḥ) बधिरेषु (badhireṣu)
  • ¹Vedic

Descendants

[edit]