प्राप्यक

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit प्राप्यक (prāpyaka, “bill”).

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /pɾɑːp.jək/, [pɾäːp.jɐk]

Noun

प्राप्यक • (prāpyak) m

1. (neologism, formal) a bill to be paid

Declension

Declension of प्राप्यक (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	प्राप्यक prāpyak	प्राप्यक prāpyak
oblique	प्राप्यक prāpyak	प्राप्यकों prāpyakõ
vocative	प्राप्यक prāpyak	प्राप्यको prāpyako

Related terms

• प्राप्तिका (prāptikā, “receipt”)

References

• McGregor, Ronald Stuart (1993) “प्राप्यक”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press

Sanskrit

Etymology

From प्राप्य (prāpya) +‎ -क (-ka).

Pronunciation

• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /pɾɑːp.jɐ.kɐ/

Noun

प्राप्यक • (prāpyaka) stem, n

1. (neologism) bill

Declension

Neuter a-stem declension of प्राप्यक

	singular	dual	plural
nominative	प्राप्यकम् (prāpyakam)	प्राप्यके (prāpyake)	प्राप्यकाणि (prāpyakāṇi) प्राप्यका¹ (prāpyakā¹)
vocative	प्राप्यक (prāpyaka)	प्राप्यके (prāpyake)	प्राप्यकाणि (prāpyakāṇi) प्राप्यका¹ (prāpyakā¹)
accusative	प्राप्यकम् (prāpyakam)	प्राप्यके (prāpyake)	प्राप्यकाणि (prāpyakāṇi) प्राप्यका¹ (prāpyakā¹)
instrumental	प्राप्यकेण (prāpyakeṇa)	प्राप्यकाभ्याम् (prāpyakābhyām)	प्राप्यकैः (prāpyakaiḥ) प्राप्यकेभिः¹ (prāpyakebhiḥ¹)
dative	प्राप्यकाय (prāpyakāya)	प्राप्यकाभ्याम् (prāpyakābhyām)	प्राप्यकेभ्यः (prāpyakebhyaḥ)
ablative	प्राप्यकात् (prāpyakāt)	प्राप्यकाभ्याम् (prāpyakābhyām)	प्राप्यकेभ्यः (prāpyakebhyaḥ)
genitive	प्राप्यकस्य (prāpyakasya)	प्राप्यकयोः (prāpyakayoḥ)	प्राप्यकाणाम् (prāpyakāṇām)
locative	प्राप्यके (prāpyake)	प्राप्यकयोः (prāpyakayoḥ)	प्राप्यकेषु (prāpyakeṣu)

• ¹Vedic

Descendants

• → Hindi: प्राप्यक (prāpyak) (learned)