Jump to content

प्राकार

From Wiktionary, the free dictionary

Sanskrit

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Possibly Sanskritisation of a loan from Munda (compare Santali ᱯᱟᱜᱟᱨ (pagar, fence)).[1]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

प्राकार (prākāra) stemm

  1. a wall, enclosure, fence, rampart (especially a surrounding wall elevated on a mound of earth)
    Synonym: प्राचीर (prācīra)

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of प्राकार
singular dual plural
nominative प्राकारः (prākāraḥ) प्राकारौ (prākārau)
प्राकारा¹ (prākārā¹)
प्राकाराः (prākārāḥ)
प्राकारासः¹ (prākārāsaḥ¹)
vocative प्राकार (prākāra) प्राकारौ (prākārau)
प्राकारा¹ (prākārā¹)
प्राकाराः (prākārāḥ)
प्राकारासः¹ (prākārāsaḥ¹)
accusative प्राकारम् (prākāram) प्राकारौ (prākārau)
प्राकारा¹ (prākārā¹)
प्राकारान् (prākārān)
instrumental प्राकारेण (prākāreṇa) प्राकाराभ्याम् (prākārābhyām) प्राकारैः (prākāraiḥ)
प्राकारेभिः¹ (prākārebhiḥ¹)
dative प्राकाराय (prākārāya) प्राकाराभ्याम् (prākārābhyām) प्राकारेभ्यः (prākārebhyaḥ)
ablative प्राकारात् (prākārāt) प्राकाराभ्याम् (prākārābhyām) प्राकारेभ्यः (prākārebhyaḥ)
genitive प्राकारस्य (prākārasya) प्राकारयोः (prākārayoḥ) प्राकाराणाम् (prākārāṇām)
locative प्राकारे (prākāre) प्राकारयोः (prākārayoḥ) प्राकारेषु (prākāreṣu)
  • ¹Vedic

Descendants

[edit]

Borrowed terms

References

[edit]
  1. ^ Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “prākāra”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press

Further reading

[edit]