प्रज्ञान

Sanskrit

Etymology

From प्र- (pra-) + ज्ञान (jñāna).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /pɾɐd͡ʑ.ɲɑ́ː.nɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /pɾɐd͡ʑ.ɲɑː.n̪ɐ/

Noun

प्रज्ञान • (prajñā́na) stem, n

1. knowledge, wisdom, intelligence, discrimination
2. a distinctive mark, token of recognition, any mark or sign or characteristic

Declension

Neuter a-stem declension of प्रज्ञान

	singular	dual	plural
nominative	प्रज्ञानम् (prajñā́nam)	प्रज्ञाने (prajñā́ne)	प्रज्ञानानि (prajñā́nāni) प्रज्ञाना¹ (prajñā́nā¹)
vocative	प्रज्ञान (prájñāna)	प्रज्ञाने (prájñāne)	प्रज्ञानानि (prájñānāni) प्रज्ञाना¹ (prájñānā¹)
accusative	प्रज्ञानम् (prajñā́nam)	प्रज्ञाने (prajñā́ne)	प्रज्ञानानि (prajñā́nāni) प्रज्ञाना¹ (prajñā́nā¹)
instrumental	प्रज्ञानेन (prajñā́nena)	प्रज्ञानाभ्याम् (prajñā́nābhyām)	प्रज्ञानैः (prajñā́naiḥ) प्रज्ञानेभिः¹ (prajñā́nebhiḥ¹)
dative	प्रज्ञानाय (prajñā́nāya)	प्रज्ञानाभ्याम् (prajñā́nābhyām)	प्रज्ञानेभ्यः (prajñā́nebhyaḥ)
ablative	प्रज्ञानात् (prajñā́nāt)	प्रज्ञानाभ्याम् (prajñā́nābhyām)	प्रज्ञानेभ्यः (prajñā́nebhyaḥ)
genitive	प्रज्ञानस्य (prajñā́nasya)	प्रज्ञानयोः (prajñā́nayoḥ)	प्रज्ञानानाम् (prajñā́nānām)
locative	प्रज्ञाने (prajñā́ne)	प्रज्ञानयोः (prajñā́nayoḥ)	प्रज्ञानेषु (prajñā́neṣu)

• ¹Vedic