पुण्य

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit पुण्य (puṇya).

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /pʊɳ.jᵊ/, [pʊ̃ɳ.jᵊ]

Adjective

पुण्य • (puṇya) (indeclinable, Urdu spelling پُنْیَہ)

1. holy, sacred

   पुण्य स्थल ― puṇya sthal ― shrine

2. laudable, meritorious
3. auspicious, fortunate

Noun

पुण्य • (puṇya) m

1. virtue; an act of virtue
2. boon, godsend, as a result of virtue

Declension

Declension of पुण्य (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	पुण्य puṇya	पुण्य puṇya
oblique	पुण्य puṇya	पुण्यों puṇyõ
vocative	पुण्य puṇya	पुण्यो puṇyo

References

• Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “puṇya”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• পুণ্য (Assamese script)
• ᬧᬸᬡ᭄ᬬ (Balinese script)
• পুণ্য (Bengali script)
• 𑰢𑰲𑰜𑰿𑰧 (Bhaiksuki script)
• 𑀧𑀼𑀡𑁆𑀬 (Brahmi script)
• ပုဏျ (Burmese script)
• પુણ્ય (Gujarati script)
• ਪੁਣ੍ਯ (Gurmukhi script)
• 𑌪𑍁𑌣𑍍𑌯 (Grantha script)
• ꦥꦸꦟꦾ (Javanese script)
• 𑂣𑂳𑂝𑂹𑂨 (Kaithi script)
• ಪುಣ್ಯ (Kannada script)
• បុណ្យ (Khmer script)
• ປຸຓ຺ຍ (Lao script)
• പുണ്യ (Malayalam script)
• ᢒᡠᢏᠶᠠ (Manchu script)
• 𑘢𑘳𑘜𑘿𑘧 (Modi script)
• ᢒᠤᢏᠶ᠎ᠠ (Mongolian script)
• 𑧂𑧔𑦼𑧠𑧇 (Nandinagari script)
• 𑐥𑐸𑐞𑑂𑐫 (Newa script)
• ପୁଣ୍ଯ (Odia script)
• ꢦꢸꢠ꣄ꢫ (Saurashtra script)
• 𑆥𑆶𑆟𑇀𑆪 (Sharada script)
• 𑖢𑖲𑖜𑖿𑖧 (Siddham script)
• පුණ්‍ය (Sinhalese script)
• 𑩰𑩒𑩪 𑪙𑩻 (Soyombo script)
• 𑚞𑚰𑚘𑚶𑚣 (Takri script)
• புண்ய (Tamil script)
• పుణ్య (Telugu script)
• ปุณฺย (Thai script)
• པུ་ཎྱ (Tibetan script)
• 𑒣𑒳𑒝𑓂𑒨 (Tirhuta script)
• 𑨞𑨃𑨘𑩇𑨪 (Zanabazar Square script)

Etymology

Uncertain, possibly from *पृण्य (pṛṇya), from the root पृ (pṛ, “to bring over; to further”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /púɳ.jɐ/, [púj̃.jɐ]
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /puɳ.jɐ/

Adjective

पुण्य • (púṇya) stem

1. auspicious, propitious, lucky, favourable
2. beautiful, agreeable
3. good, virtuous, righteous
4. pure, purifying, holy

Declension

Masculine a-stem declension of पुण्य

	singular	dual	plural
nominative	पुण्यः (púṇyaḥ)	पुण्यौ (púṇyau) पुण्या¹ (púṇyā¹)	पुण्याः (púṇyāḥ) पुण्यासः¹ (púṇyāsaḥ¹)
vocative	पुण्य (púṇya)	पुण्यौ (púṇyau) पुण्या¹ (púṇyā¹)	पुण्याः (púṇyāḥ) पुण्यासः¹ (púṇyāsaḥ¹)
accusative	पुण्यम् (púṇyam)	पुण्यौ (púṇyau) पुण्या¹ (púṇyā¹)	पुण्यान् (púṇyān)
instrumental	पुण्येन (púṇyena)	पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām)	पुण्यैः (púṇyaiḥ) पुण्येभिः¹ (púṇyebhiḥ¹)
dative	पुण्याय (púṇyāya)	पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām)	पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ)
ablative	पुण्यात् (púṇyāt)	पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām)	पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ)
genitive	पुण्यस्य (púṇyasya)	पुण्ययोः (púṇyayoḥ)	पुण्यानाम् (púṇyānām)
locative	पुण्ये (púṇye)	पुण्ययोः (púṇyayoḥ)	पुण्येषु (púṇyeṣu)

• ¹Vedic

Feminine ā-stem declension of पुण्या

	singular	dual	plural
nominative	पुण्या (púṇyā)	पुण्ये (púṇye)	पुण्याः (púṇyāḥ)
vocative	पुण्ये (púṇye)	पुण्ये (púṇye)	पुण्याः (púṇyāḥ)
accusative	पुण्याम् (púṇyām)	पुण्ये (púṇye)	पुण्याः (púṇyāḥ)
instrumental	पुण्यया (púṇyayā) पुण्या¹ (púṇyā¹)	पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām)	पुण्याभिः (púṇyābhiḥ)
dative	पुण्यायै (púṇyāyai)	पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām)	पुण्याभ्यः (púṇyābhyaḥ)
ablative	पुण्यायाः (púṇyāyāḥ) पुण्यायै² (púṇyāyai²)	पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām)	पुण्याभ्यः (púṇyābhyaḥ)
genitive	पुण्यायाः (púṇyāyāḥ) पुण्यायै² (púṇyāyai²)	पुण्ययोः (púṇyayoḥ)	पुण्यानाम् (púṇyānām)
locative	पुण्यायाम् (púṇyāyām)	पुण्ययोः (púṇyayoḥ)	पुण्यासु (púṇyāsu)

• ¹Vedic
• ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of पुण्य

	singular	dual	plural
nominative	पुण्यम् (púṇyam)	पुण्ये (púṇye)	पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹)
vocative	पुण्य (púṇya)	पुण्ये (púṇye)	पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹)
accusative	पुण्यम् (púṇyam)	पुण्ये (púṇye)	पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹)
instrumental	पुण्येन (púṇyena)	पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām)	पुण्यैः (púṇyaiḥ) पुण्येभिः¹ (púṇyebhiḥ¹)
dative	पुण्याय (púṇyāya)	पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām)	पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ)
ablative	पुण्यात् (púṇyāt)	पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām)	पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ)
genitive	पुण्यस्य (púṇyasya)	पुण्ययोः (púṇyayoḥ)	पुण्यानाम् (púṇyānām)
locative	पुण्ये (púṇye)	पुण्ययोः (púṇyayoḥ)	पुण्येषु (púṇyeṣu)

• ¹Vedic

Noun

पुण्य • (púṇya) stem, n

1. the good or right, virtue, purity, good work, meritorious act, moral or religious merit

Declension

Neuter a-stem declension of पुण्य

	singular	dual	plural
nominative	पुण्यम् (púṇyam)	पुण्ये (púṇye)	पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹)
vocative	पुण्य (púṇya)	पुण्ये (púṇye)	पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹)
accusative	पुण्यम् (púṇyam)	पुण्ये (púṇye)	पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹)
instrumental	पुण्येन (púṇyena)	पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām)	पुण्यैः (púṇyaiḥ) पुण्येभिः¹ (púṇyebhiḥ¹)
dative	पुण्याय (púṇyāya)	पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām)	पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ)
ablative	पुण्यात् (púṇyāt)	पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām)	पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ)
genitive	पुण्यस्य (púṇyasya)	पुण्ययोः (púṇyayoḥ)	पुण्यानाम् (púṇyānām)
locative	पुण्ये (púṇye)	पुण्ययोः (púṇyayoḥ)	पुण्येषु (púṇyeṣu)

• ¹Vedic

Derived terms

• पुण्यकुट (puṇyakuṭa, “a great multitude of meritorious acts”)
• पुण्यकर्मन् (puṇyakarman), पुण्यकर्तृ (puṇyakartṛ, “someone who acts right, a virtuous person”)
• पुण्यकीर्ति (puṇyakīrti, “bearing a good name, famous, celebrated”)

Descendants

• → Burmese: ပုည (pu.nya.)
• → Indonesian: punia
• → Hindi: पुण्य (puṇya)
• → Khmer: បុណ្យ (bon)
• → Lao: ບຸນ (bun)
• → Malayalam: പുണ്യം (puṇyaṁ)
• → Mongolian: буян (bujan)
• → Pali: puñña
• → Punjabi:

  Gurmukhi script: ਪੁੰਨ (punn)

  Shahmukhi script: پنّ (punn)

• → Telugu: పుణ్యము (puṇyamu)
• → Thai: บุญ (bun)

References

• Monier Williams (1899) “पुण्य”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 632, column 1.
• Arthur Anthony Macdonell (1893) “पुण्य”, in A practical Sanskrit dictionary with transliteration, accentuation, and etymological analysis throughout, London: Oxford University Press
• Mayrhofer, Manfred (1996) Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan]‎^[1] (in German), volume 2, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, pages 141-2