धातृ

See also: धातु and धृत

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *dʰaHtā́, from Proto-Indo-Iranian *dʰaHtā́, from Proto-Indo-European *dʰeh₁-tḗr, from *dʰeh₁- (“to do, put, place”). Cognate with Avestan 𐬛𐬁𐬙𐬀𐬭 (dātar).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /dʱɑː.tŕ̩/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈd̪ʱɑː.t̪r̩/

Noun

धातृ • (dhātṛ́) stem, m

1. creator, founder
2. maintainer, supporter
3. the god who is responsible for the creation and maintenance of existence

Declension

Masculine ṛ-stem declension of धातृ

	singular	dual	plural
nominative	धाता (dhātā́)	धातारौ (dhātā́rau) धातारा¹ (dhātā́rā¹)	धातारः (dhātā́raḥ)
vocative	धातः (dhā́taḥ)	धातारौ (dhā́tārau) धातारा¹ (dhā́tārā¹)	धातारः (dhā́tāraḥ)
accusative	धातारम् (dhātā́ram)	धातारौ (dhātā́rau) धातारा¹ (dhātā́rā¹)	धातॄन् (dhātṝ́n)
instrumental	धात्रा (dhātrā́)	धातृभ्याम् (dhātṛ́bhyām)	धातृभिः (dhātṛ́bhiḥ)
dative	धात्रे (dhātré)	धातृभ्याम् (dhātṛ́bhyām)	धातृभ्यः (dhātṛ́bhyaḥ)
ablative	धातुः (dhātúḥ)	धातृभ्याम् (dhātṛ́bhyām)	धातृभ्यः (dhātṛ́bhyaḥ)
genitive	धातुः (dhātúḥ)	धात्रोः (dhātróḥ)	धातॄणाम् (dhātṝṇā́m)
locative	धातरि (dhātári)	धात्रोः (dhātróḥ)	धातृषु (dhātṛ́ṣu)

• ¹Vedic